Hans-Christian Schink kwam in 2002 naar Los Angeles in het kader van een programma voor Duits-Amerikaanse culturele uitwisseling. Hij besloot de stad op twee manieren te fotograferen – op groot formaat vanaf hoge punten aan de rand van de stad én met een kleinbeeldcamera, ín de stad. In beide gevallen fotografeerde hij midden in de nacht. De foto’s die hij met de kleinbeeldcamera maakte, blies hij op en sneed hij uit tot er bijna abstracte, zeer grofkorrelige beelden overbleven. Dát LA lijkt in niets meer op het clichébeeld dat we allemaal bij ons dragen.

Schink richt zich met zijn werk met name op het aanzien van het niemandsland in de stedelijke omgeving. Gebruik makend van monumentale formaten fotografeerde hij bijvoorbeeld de nieuwbouw van viaducten in voormalig Oost-Duitsland. In het hier gepresenteerde werk legde hij muren en wanden vast - ruimtelijke elementen, die normaliter aan de aandacht ontsnappen. Gebouwd als afgrenzingen, worden ze door Schink beeldvullend gefotografeerd, waardoor ze hun diepte en formaat kwijtraken, en ze elke verwijzing naar hun functie verliezen.