In de nacht van 5 op 6 april 2009 werd het Italiaanse stadje L’Aquila getroffen door een aardbeving die het historisch centrum zware schade toebracht. Exact twee jaar later werd langs de randen van de ‘rode zone’ – het verwoeste centrum van het stadje – en in een aantal naburige stadjes een foto-installatie geplaatst. [x] Massimo Mastrorillo laat in zijn werk – dat gaat over L’Aquila en de gevolgen van de aardbeving – zien hoe het landschap in een noodsituatie voortdurend verandert, zonder dat daar een serieuze langetermijnplanning aan ten grondslag ligt. Bevroren in beeld krijgen deze tijdelijke landschappen een blijvend karakter.

Wat maakt het ene stadscentrum beter dan het andere? Welke elementen verheffen een metropool tot een na te volgen model? Het zit in een combinatie van ogenschijnlijke tegenstellingen, zo laat Massimo Mastrorillo zien. Moderne gemakken, maar ook geschiedenis, tradities en de suggestie van eeuwigheid. Spectaculaire gebouwen, maar ook bomen en water. In CITY MODELS onderzoekt Mastrorillo het contrast tussen de verlangens van de menselijke ziel en de op het oog onmenselijke stedenbouw. Hoe ontstaat daarbinnen een gevoel van thuis?

Hoewel Syrië als uitgesproken islamitisch bekendstaat, woont er een actieve christelijke minderheid die zo'n tien procent van de bevolking uitmaakt. Deze gemeenschap bevindt zich hier al sinds het ontstaan van het christendom. Volgens Massimo Mastrorillo staan de verschillende religies in Syrië dan ook dichter bij elkaar dan vaak wordt gedacht.

Massimo Mastrorillo fotografeerde de gevolgen van de Tsunami in het zwaar getroffen Banda Atjeh. Hij constateerde tegelijkertijd dat het in de rest van Indonesië evengoed een strijd is om te overleven. Bijvoorbeeld in de sloppenwijken langs de spoorlijn in Jakarta of in de kleine katholieke gemeenschap van Sint Egidio, die zich moet handhaven in de grootste moslimnatie van de wereld. Ook de natuur heeft het zonder Tsunami zwaar te verduren. In Pekambara zorgt de petroleumwinning voor immense schade aan het milieu. Wie dat ziet, krijgt bijna de indruk dat de natuur met de Tsunami wraak heeft willen nemen, aldus Mastrorillo in INDONESIA 2005: JUST ANOTHER DAY (2005).