Fotografen / Human Conditions
Point of No Return
Closing In
Adam Patterson
Adam Patterson
ANOTHER LOST CHILD (Groot-Brittannië, 2008)
2007 was een zwart jaar voor de stad Londen: liefst zesentwintig jongeren werden dodelijk slachtoffer van straatgeweld. De ophef daarover in de media voedde volgens Adam Patterson de gespannen sfeer op straat. Met ANOTHER LOST CHILD probeert de fotograaf tegenwicht te bieden aan de paniekfabriek. Hij besloot de mensen waarover steeds geschreven werd, te vinden en een stem te geven. Dankzij een bijdrage van de Royal Photographic Society kon Patterson langdurig werken in de moeilijke wijken, waar veel slachtoffers én daders vandaan komen. Zo won hij vertrouwen en kon hij nauw samenwerken met een bendelid uit Brixton, wiens teksten Patterson combineerde met intieme fotografie. Het plaatst de gebeurtenissen in een ander, minder tendentieus licht.
-
ANOTHER LOST CHILD (Groot-Brittannië, 2008)
2007 was een zwart jaar voor de stad Londen: liefst zesentwintig jongeren werden dodelijk slachtoffer van straatgeweld. De ophef daarover in de media voedde volgens Adam Patterson de gespannen sfeer op straat. Met ANOTHER LOST CHILD probeert de fotograaf tegenwicht te bieden aan de paniekfabriek. Hij besloot de mensen waarover steeds geschreven werd, te vinden en een stem te geven. Dankzij een bijdrage van de Royal Photographic Society kon Patterson langdurig werken in de moeilijke wijken, waar veel slachtoffers én daders vandaan komen. Zo won hij vertrouwen en kon hij nauw samenwerken met een bendelid uit Brixton, wiens teksten Patterson combineerde met intieme fotografie. Het plaatst de gebeurtenissen in een ander, minder tendentieus licht.
-
ANOTHER LOST CHILD (Groot-Brittannië, 2008)
-
ANOTHER LOST CHILD (Groot-Brittannië, 2008)
-
ANOTHER LOST CHILD (Groot-Brittannië, 2008)
-
ANOTHER LOST CHILD (Groot-Brittannië, 2008)
Linda Forsell
Linda Forsell
SHAKING OFF (Palestina, 2008)
Als Palestina in het nieuws is, gaat het meestal over bloedige botsingen en politiek gesteggel. Zelden heeft iemand het over de ongemakkelijke details die het dagelijks leven er met zich meebrengt. Gewone mensen, die ongewone keuzes moeten maken om zich staande te houden. Linda Forsell documenteerde in SHAKING OFF de naar onze maatstaven soms immorele praktijk van wonen op fel betwiste grond. De Palestijn die voor zijn brood meebouwt aan de muur die hem gevangen zal zetten; de kolonist die het geld niet heeft om te verhuizen en zijn machinegeweer meeneemt als hij boodschappen gaat doen. ‘Dit is geen objectieve journalistiek’, waarschuwt Forsell. ‘Dit is het verhaal dat ik aantrof in mijn verwarring. Het is wat ík geleerd heb over leven in Palestina.’
-
SHAKING OFF (Palestina, 2008)
Als Palestina in het nieuws is, gaat het meestal over bloedige botsingen en politiek gesteggel. Zelden heeft iemand het over de ongemakkelijke details die het dagelijks leven er met zich meebrengt. Gewone mensen, die ongewone keuzes moeten maken om zich staande te houden. Linda Forsell documenteerde in SHAKING OFF de naar onze maatstaven soms immorele praktijk van wonen op fel betwiste grond. De Palestijn die voor zijn brood meebouwt aan de muur die hem gevangen zal zetten; de kolonist die het geld niet heeft om te verhuizen en zijn machinegeweer meeneemt als hij boodschappen gaat doen. ‘Dit is geen objectieve journalistiek’, waarschuwt Forsell. ‘Dit is het verhaal dat ik aantrof in mijn verwarring. Het is wat ík geleerd heb over leven in Palestina.’
-
SHAKING OFF (Palestina, 2008)
-
SHAKING OFF (Palestina, 2008)
-
SHAKING OFF (Palestina, 2008)
-
SHAKING OFF (Palestina, 2008)
Lurdes R. Basolí
Lurdes R. Basolí
CARACAS, THE CITY OF LOST BULLETS (Venezuela, 2008-2009)
Volgens de Spaanse fotografe Lurdes Basolí is in Venezuela het leven precies één kogel waard. Geboren worden in de sloppenwijken van Caracas, de barrios, is geboren worden in de schaduw van de dood. Elk weekend vallen er tientallen doden, op het oog slachtoffers van drugshandel en straatgeweld. Maar daaronder liggen diepere oorzaken: het gebrek aan mogelijkheden om aan de sloppenwijken te ontsnappen, de corruptie, de miljoenen beschikbare wapens, de ontwrichte families. De jongens van de barrios, of ze nu malandros (jeugddelinquenten) zijn of ‘gezond’ (dat wil zeggen: zonder problemen), weten dat ze elk moment tegen een verdwaalde kogel kunnen aanlopen. In sommige gevallen zullen ze zelf degene zijn die de kogel heeft afgevuurd.
-
CARACAS, THE CITY OF LOST BULLETS (Venezuela, 2008-2009)
Volgens de Spaanse fotografe Lurdes Basolí is in Venezuela het leven precies één kogel waard. Geboren worden in de sloppenwijken van Caracas, de barrios, is geboren worden in de schaduw van de dood. Elk weekend vallen er tientallen doden, op het oog slachtoffers van drugshandel en straatgeweld. Maar daaronder liggen diepere oorzaken: het gebrek aan mogelijkheden om aan de sloppenwijken te ontsnappen, de corruptie, de miljoenen beschikbare wapens, de ontwrichte families. De jongens van de barrios, of ze nu malandros (jeugddelinquenten) zijn of ‘gezond’ (dat wil zeggen: zonder problemen), weten dat ze elk moment tegen een verdwaalde kogel kunnen aanlopen. In sommige gevallen zullen ze zelf degene zijn die de kogel heeft afgevuurd.
-
CARACAS, THE CITY OF LOST BULLETS (Venezuela, 2008-2009)
-
CARACAS, THE CITY OF LOST BULLETS (Venezuela, 2008-2009)
-
CARACAS, THE CITY OF LOST BULLETS (Venezuela, 2008-2009)
-
CARACAS, THE CITY OF LOST BULLETS (Venezuela, 2008-2009)
Seba Kurtis
Seba Kurtis
DROWNED (Spanje, 2007-2009)
Week in week uit wagen ze het er op: Afrikanen in gammele bootjes die de Canarische Eilanden en daarmee Europa hopen te bereiken. Sommigen slagen, velen verdrinken. Seba Kurtis’ fotoserie DROWNED is een wrang commentaar op het lot van de illegale vluchteling. De fotograaf, die zelf jarenlang illegaal in Spanje woonde, wierp langs de Canarische kust zijn foto’s in zee en presenteert alleen de beelden die ‘overleefden’. Verminkt, wazig en letterlijk verwaterd – een echo van de eigen familiefoto’s die hij jaren eerder wist te redden uit een overstroming. Zo confronteert Kurtis ons met de menselijke dimensie van het vraagstuk van illegale immigratie. Niet als onthechte buitenstaander, maar als emotioneel betrokken mens, die uit eerste hand ervaren heeft dat ‘thuis’ een flexibel concept is. Iets dat soms het midden lijkt te houden tussen een droom en een herinnering.
-
DROWNED (Spanje, 2007-2009)
Week in week uit wagen ze het er op: Afrikanen in gammele bootjes die de Canarische Eilanden en daarmee Europa hopen te bereiken. Sommigen slagen, velen verdrinken. Seba Kurtis’ fotoserie DROWNED is een wrang commentaar op het lot van de illegale vluchteling. De fotograaf, die zelf jarenlang illegaal in Spanje woonde, wierp langs de Canarische kust zijn foto’s in zee en presenteert alleen de beelden die ‘overleefden’. Verminkt, wazig en letterlijk verwaterd – een echo van de eigen familiefoto’s die hij jaren eerder wist te redden uit een overstroming. Zo confronteert Kurtis ons met de menselijke dimensie van het vraagstuk van illegale immigratie. Niet als onthechte buitenstaander, maar als emotioneel betrokken mens, die uit eerste hand ervaren heeft dat ‘thuis’ een flexibel concept is. Iets dat soms het midden lijkt te houden tussen een droom en een herinnering.
-
DROWNED (Spanje, 2007-2009)
-
DROWNED (Spanje, 2007-2009)
-
DROWNED (Spanje, 2007-2009)
-
DROWNED (Spanje, 2007-2009)
Vincent Delbrouck
Vincent Delbrouck
BEYOND HISTORY (Havana, 1998-2006)
Waar houdt de werkelijkheid op en begint de verdichting? De mixed-media dagboeken van Vincent Delbrouck maken het moeilijk de scheidslijn te zien. Delbrouck deconstrueert en reconstrueert fragmenten van zijn eigen leven tot ‘poëtische documentaires’. Zijn collages, voorzien van commentaar, e-mails, tekeningen en gedichten, roepen een rijke werkelijkheid op. Of is het een verraderlijke vorm van autofictie? Voor BEYOND HISTORY reisde Delbrouck zes keer naar Cuba. Het werk laat het Cuba van nu zien, een land van jonge mensen die streven naar een betere toekomst. Tegelijk brengt het Delbroucks relatie tot het land en zijn gastgezin in kaart. BEYOND HISTORY is confronterend en intiem, maar in al haar rauwheid nooit cynisch of exploitatief.
-
BEYOND HISTORY (Havana, 1998-2006)
Waar houdt de werkelijkheid op en begint de verdichting? De mixed-media dagboeken van Vincent Delbrouck maken het moeilijk de scheidslijn te zien. Delbrouck deconstrueert en reconstrueert fragmenten van zijn eigen leven tot ‘poëtische documentaires’. Zijn collages, voorzien van commentaar, e-mails, tekeningen en gedichten, roepen een rijke werkelijkheid op. Of is het een verraderlijke vorm van autofictie? Voor BEYOND HISTORY reisde Delbrouck zes keer naar Cuba. Het werk laat het Cuba van nu zien, een land van jonge mensen die streven naar een betere toekomst. Tegelijk brengt het Delbroucks relatie tot het land en zijn gastgezin in kaart. BEYOND HISTORY is confronterend en intiem, maar in al haar rauwheid nooit cynisch of exploitatief.
-
BEYOND HISTORY (Havana, 1998-2006)
-
BEYOND HISTORY (Havana, 1998-2006)
-
BEYOND HISTORY (Havana, 1998-2006)
-
BEYOND HISTORY (Havana, 1998-2006)
Wayne Liu
Wayne Liu
THE PAST IS A FOREIGN COUNTRY (China, 2009)
Wayne Liu, opgegroeid in Taiwan en de VS, is zijn leven lang omringd door Engels en Mandarijn-Chinees, maar kreeg geen van beide talen ooit perfect onder de knie. Daarom voelt hij zich in beide omgevingen een voyeur, altijd op zoek naar aanwijzingen. Hoewel hij er nooit woonde, is China bepalend geweest voor zijn leven. Mensen van zijn generatie, zegt hij, groeiden op met de wetenschap dat China zich sterk zou ontwikkelen. Dat leidde tot hooggespannen verwachtingen en gevoelens van onzekerheid. In OK CHINA gaat Liu de strijd aan met zijn ‘onvoltooide herinneringen’. Hij legt het voortdurend veranderende Chinese landschap vast, de lege gangen en holle retoriek, de platgewalste gebouwen en in aanbouw zijnde winkelcentra. Het resulteert in een dystopisch schetsboek, de voorbodes van een nog steeds ongewisse toekomst.
-
THE PAST IS A FOREIGN COUNTRY (China, 2009)
Wayne Liu, opgegroeid in Taiwan en de VS, is zijn leven lang omringd door Engels en Mandarijn-Chinees, maar kreeg geen van beide talen ooit perfect onder de knie. Daarom voelt hij zich in beide omgevingen een voyeur, altijd op zoek naar aanwijzingen. Hoewel hij er nooit woonde, is China bepalend geweest voor zijn leven. Mensen van zijn generatie, zegt hij, groeiden op met de wetenschap dat China zich sterk zou ontwikkelen. Dat leidde tot hooggespannen verwachtingen en gevoelens van onzekerheid. In OK CHINA gaat Liu de strijd aan met zijn ‘onvoltooide herinneringen’. Hij legt het voortdurend veranderende Chinese landschap vast, de lege gangen en holle retoriek, de platgewalste gebouwen en in aanbouw zijnde winkelcentra. Het resulteert in een dystopisch schetsboek, de voorbodes van een nog steeds ongewisse toekomst.
-
THE PAST IS A FOREIGN COUNTRY (China, 2009)
-
THE PAST IS A FOREIGN COUNTRY (China, 2009)
-
THE PAST IS A FOREIGN COUNTRY (China, 2009)
-
THE PAST IS A FOREIGN COUNTRY (China, 2009)
Ordinary Pain
Aïda Muluneh
Aïda Muluneh
ETHIOPIA: PAST/FORWARD (Ethiopië, 2008)
Nadat Ethiopië tijdens de hongersnood van midden jaren tachtig in de wereldbelangstelling stond, is het land goeddeels uit de aandacht verdwenen. Terwijl het historierijke gebied in de Hoorn van Afrika zowel grote problemen als grote mogelijkheden kent. In ETHIOPIA: PAST/FORWARD laat de jonge fotografe Aïda Muluneh diverse aspecten van haar geboorteland zien. Van het dagelijks leven, dat zich afspeelt langs de kant van de weg, tot de rol van religie. In Ethiopië leven verschillende geloofsgroepen – waaronder koptische christenen en moslims – vreedzaam naast elkaar. Dat is het goede nieuws uit een land waar repressie en armoede de kansen van de bevolking ernstig beknotten.
-
ETHIOPIA: PAST/FORWARD (Ethiopië, 2008)
Nadat Ethiopië tijdens de hongersnood van midden jaren tachtig in de wereldbelangstelling stond, is het land goeddeels uit de aandacht verdwenen. Terwijl het historierijke gebied in de Hoorn van Afrika zowel grote problemen als grote mogelijkheden kent. In ETHIOPIA: PAST/FORWARD laat de jonge fotografe Aïda Muluneh diverse aspecten van haar geboorteland zien. Van het dagelijks leven, dat zich afspeelt langs de kant van de weg, tot de rol van religie. In Ethiopië leven verschillende geloofsgroepen – waaronder koptische christenen en moslims – vreedzaam naast elkaar. Dat is het goede nieuws uit een land waar repressie en armoede de kansen van de bevolking ernstig beknotten.
-
ETHIOPIA: PAST/FORWARD (Ethiopië, 2008)
-
ETHIOPIA: PAST/FORWARD (Ethiopië, 2008)
-
ETHIOPIA: PAST/FORWARD (Ethiopië, 2008)
-
ETHIOPIA: PAST/FORWARD (Ethiopië, 2008)
Anabell Guerrero
Anabell Guerrero
VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION (Frankrijk, 2006-2007)
Jaar in jaar uit wordt de wereldwijde aanwas van migranten – legaal en illegaal – groter. In 2006 begon Anabell Guerrero in de Franse stad Envry met haar project VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION. In Envry leven meer dan vijftig nationaliteiten naast elkaar, een steeds veranderend samenspel van gezichten, culturen en tradities. De emigrant, zegt Guerrero, heeft op zijn lange reis vaak niets anders meegenomen dan zichzelf. Zijn eigen ogen, zijn eigen handen, zijn eigen huid. Guerrero benadert het individu als continent op zich – een plek met een geschiedenis. Door details van het lichaam te fotograferen en soms te combineren met geografische aanduidingen, schept ze een nieuwe geografie die de deur opent naar de innerlijke wereld. Zo benadert ze het immigratievraagstuk niet als socioloog of journalist, maar probeert ze ‘een archivaris van het ongeziene te zijn’.
-
VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION (Frankrijk, 2006-2007)
Jaar in jaar uit wordt de wereldwijde aanwas van migranten – legaal en illegaal – groter. In 2006 begon Anabell Guerrero in de Franse stad Envry met haar project VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION. In Envry leven meer dan vijftig nationaliteiten naast elkaar, een steeds veranderend samenspel van gezichten, culturen en tradities. De emigrant, zegt Guerrero, heeft op zijn lange reis vaak niets anders meegenomen dan zichzelf. Zijn eigen ogen, zijn eigen handen, zijn eigen huid. Guerrero benadert het individu als continent op zich – een plek met een geschiedenis. Door details van het lichaam te fotograferen en soms te combineren met geografische aanduidingen, schept ze een nieuwe geografie die de deur opent naar de innerlijke wereld. Zo benadert ze het immigratievraagstuk niet als socioloog of journalist, maar probeert ze ‘een archivaris van het ongeziene te zijn’.
-
VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION (Frankrijk, 2006-2007)
-
VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION (Frankrijk, 2006-2007)
-
VOIX DU MONDE/DÉLOCALISATION (Frankrijk, 2006-2007)
Andrew Tshanbangu
Andrew Tshanbangu
EMAKHAYA (Zuid-Afrika, 2000-2004)
‘Een thuis weg van thuis’, dat is wat Emakhaya betekent in het Zulu. Het is een woord dat refereert aan de vele migranten die het platteland verlieten om in de stad te gaan werken en die slechts terugkeren bij familie en geliefden tijdens de feestdagen. Andrew Tshanbangu ging de omgekeerde weg. Om te weten te komen hoe het leven in plattelandsgemeenschappen is, verliet hij, samen met een migrant uit Soweto, de stad om diens dorp Venda te bezoeken. Tshanbangu ontdekte dat de rurale gebieden vele problemen kennen, waaronder de afwezigheid van broodwinners, de onderontwikkelde infrastructuur, armoede en de teloorgang van agrarische tradities. ‘Maar ondanks alles waren de mensen uit Emakhaya de hartelijkste die ik ooit ontmoette.’
-
EMAKHAYA (Zuid-Afrika, 2000-2004)
‘Een thuis weg van thuis’, dat is wat Emakhaya betekent in het Zulu. Het is een woord dat refereert aan de vele migranten die het platteland verlieten om in de stad te gaan werken en die slechts terugkeren bij familie en geliefden tijdens de feestdagen. Andrew Tshanbangu ging de omgekeerde weg. Om te weten te komen hoe het leven in plattelandsgemeenschappen is, verliet hij, samen met een migrant uit Soweto, de stad om diens dorp Venda te bezoeken. Tshanbangu ontdekte dat de rurale gebieden vele problemen kennen, waaronder de afwezigheid van broodwinners, de onderontwikkelde infrastructuur, armoede en de teloorgang van agrarische tradities. ‘Maar ondanks alles waren de mensen uit Emakhaya de hartelijkste die ik ooit ontmoette.’
-
EMAKHAYA (Zuid-Afrika, 2000-2004)
-
EMAKHAYA (Zuid-Afrika, 2000-2004)
-
EMAKHAYA (Zuid-Afrika, 2000-2004)
David Damoison
David Damoison
DOCKERS DE POINTE-NOIRE (Republiek Congo, 2004)
De belangrijkste havenstad van Congo is Pointe-Noire, waar havenarbeiders onder zware omstandigheden en tegen geringe betaling hun werk moeten doen. Laden en lossen: het gebeurt er in beduidend minder veilige en gestroomlijnde processen dan in westerse havens. David Damoison legde de mannen van Pointe-Noire vast in indringende zwart-wit-portretten. Hun blikken, het stof en het vuil verraden de zwaarte van hun leven, maar ook hun trots.
-
DOCKERS DE POINTE-NOIRE (Republiek Congo, 2004)
De belangrijkste havenstad van Congo is Pointe-Noire, waar havenarbeiders onder zware omstandigheden en tegen geringe betaling hun werk moeten doen. Laden en lossen: het gebeurt er in beduidend minder veilige en gestroomlijnde processen dan in westerse havens. David Damoison legde de mannen van Pointe-Noire vast in indringende zwart-wit-portretten. Hun blikken, het stof en het vuil verraden de zwaarte van hun leven, maar ook hun trots.
-
DOCKERS DE POINTE-NOIRE (Republiek Congo, 2004)
-
DOCKERS DE POINTE-NOIRE (Republiek Congo, 2004)
-
DOCKERS DE POINTE-NOIRE (Republiek Congo, 2004)
-
DOCKERS DE POINTE-NOIRE (Republiek Congo, 2004)
Jodi Bieber
Jodi Bieber
LAS CANAS (Spanje, 2008)
In Spanje is het delen van naalden door drugsgebruikers een van de voornaamste oorzaken van de overdracht van hiv en aids. Naast hun ziekte worden besmette verslaafden bij gebrek aan maatschappelijk vangnet ook getroffen door sociale uitsluiting. Jodi Bieber verbaasde zich, als Afrikaan, dat deze praktijk ook in het rijke westen voorkomt. Ze verdiepte zich in hun lot, dat wordt verergerd door de slechte kwaliteit van de drugs. LAS CANAS gaat niettemin vooral over de verslaafden zelf. Mensen waar we de dagelijks de blik van afwenden, bang als we zijn iemand als onszelf of onze naasten in ze te herkennen. Hun verhalen zijn, net als Biebers foto’s, gekleurd door verdriet, verlies en eenzaamheid. De gebruikers komen van over de hele wereld, maar hebben één ding gemeen: drugs. Het is die ene verleiding die maakt dat ze anders zijn dan wij.
-
LAS CANAS (Spanje, 2008)
In Spanje is het delen van naalden door drugsgebruikers een van de voornaamste oorzaken van de overdracht van hiv en aids. Naast hun ziekte worden besmette verslaafden bij gebrek aan maatschappelijk vangnet ook getroffen door sociale uitsluiting. Jodi Bieber verbaasde zich, als Afrikaan, dat deze praktijk ook in het rijke westen voorkomt. Ze verdiepte zich in hun lot, dat wordt verergerd door de slechte kwaliteit van de drugs. LAS CANAS gaat niettemin vooral over de verslaafden zelf. Mensen waar we de dagelijks de blik van afwenden, bang als we zijn iemand als onszelf of onze naasten in ze te herkennen. Hun verhalen zijn, net als Biebers foto’s, gekleurd door verdriet, verlies en eenzaamheid. De gebruikers komen van over de hele wereld, maar hebben één ding gemeen: drugs. Het is die ene verleiding die maakt dat ze anders zijn dan wij.
-
LAS CANAS (Spanje, 2008)
-
LAS CANAS (Spanje, 2008)
-
LAS CANAS (Spanje, 2008)
-
LAS CANAS (Spanje, 2008)
Laurence Leblanc
Laurence Leblanc
RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES (Cambodja, 2000-2001)
Wat doe je met herinneringen die het best vergeten kunnen worden? En hoe kun je een land begrijpen dat is gebouwd op de resten van een onuitsprekelijk bloedbad? Laurence Leblanc ging naar Cambodja, met de vraag hoe kinderen leven met de verschrikkingen van de Killing Fields, waarvan de sporen nog alom aanwezig zijn, hoezeer ook geprobeerd wordt ze uit te wissen. Ze fotografeerde hen, in zwart-wit en onscherp – een droomwereld die raakt aan thema’s als kinderlijke onschuld, tijd en herinnering. Gezichten zijn in Leblancs werk zo goed als afwezig. De stijl is spiritueel, bijna doorzichtig. ‘Dit was de beste manier om uit te drukken wat ik voelde’, zegt ze daarover. RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES laat zien hoezeer Leblanc zich verbonden voelt met Cambodja en met de kinderen.
-
RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES (Cambodja, 2000-2001)
Wat doe je met herinneringen die het best vergeten kunnen worden? En hoe kun je een land begrijpen dat is gebouwd op de resten van een onuitsprekelijk bloedbad? Laurence Leblanc ging naar Cambodja, met de vraag hoe kinderen leven met de verschrikkingen van de Killing Fields, waarvan de sporen nog alom aanwezig zijn, hoezeer ook geprobeerd wordt ze uit te wissen. Ze fotografeerde hen, in zwart-wit en onscherp – een droomwereld die raakt aan thema’s als kinderlijke onschuld, tijd en herinnering. Gezichten zijn in Leblancs werk zo goed als afwezig. De stijl is spiritueel, bijna doorzichtig. ‘Dit was de beste manier om uit te drukken wat ik voelde’, zegt ze daarover. RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES laat zien hoezeer Leblanc zich verbonden voelt met Cambodja en met de kinderen.
-
RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES (Cambodja, 2000-2001)
-
RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES (Cambodja, 2000-2001)
-
RITHY, CHÉA, KIM SOUR ET LES AUTRES (Cambodja, 2000-2001)
Marie Ange Bordas
Marie Ange Bordas
CO-MOVERE (Wereldwijd, 2009)
Vijf jaar lang deelde Marie Ange Bordas haar leven met mensen die hun door oorlog verscheurde thuis waren ontvlucht. Ze leefde met hen in vluchtelingenkampen, getto’s en opvanghuizen, van Kenya tot Sri Lanka, van Parijs tot Johannesburg. Ze zat met ze aan de ontbijttafel en wisselde levensverhalen uit. Sommigen raakten haar, anderen irriteerden haar, een enkeling werd een vriend, eentje een geliefde. CO-MOVERE ontstond uit de reeks workshops en tentoonstellingen die Bordas in samenspel met getroffen gemeenschappen maakte. De titel is een samenspel van het latijnse commovere (emotioneren), van co-movere (samen verhuizen) en het Engelse commotion: een oproer, een gewelddadige verstoring van de orde. Het zijn allemaal elementen die in Bordas werk terugkomen en die ons dwingen tot nadenken en tot discussie.
-
CO-MOVERE (Wereldwijd, 2009)
Vijf jaar lang deelde Marie Ange Bordas haar leven met mensen die hun door oorlog verscheurde thuis waren ontvlucht. Ze leefde met hen in vluchtelingenkampen, getto’s en opvanghuizen, van Kenya tot Sri Lanka, van Parijs tot Johannesburg. Ze zat met ze aan de ontbijttafel en wisselde levensverhalen uit. Sommigen raakten haar, anderen irriteerden haar, een enkeling werd een vriend, eentje een geliefde. CO-MOVERE ontstond uit de reeks workshops en tentoonstellingen die Bordas in samenspel met getroffen gemeenschappen maakte. De titel is een samenspel van het latijnse commovere (emotioneren), van co-movere (samen verhuizen) en het Engelse commotion: een oproer, een gewelddadige verstoring van de orde. Het zijn allemaal elementen die in Bordas werk terugkomen en die ons dwingen tot nadenken en tot discussie.
-
CO-MOVERE (Wereldwijd, 2009)
-
CO-MOVERE (Wereldwijd, 2009)
-
CO-MOVERE (Wereldwijd, 2009)
Mwanzo Lawrence Millinga
Mwanzo Lawrence Millinga
YOUNG MINERS (Tanzania, 2004)
De populaire edelsteen tanzaniet, blauwpaars van kleur, is voor veel Tanzaniaanse dorpen de belangrijkste bron van inkomsten. Mwanzo Lawrence Millinga trok naar Mererani, waar het leven draait om mijnbouw. Vanuit het hele land trekt de industrie mensen aan, vooral jonge jongens, die vaak niet ouder zijn dan achttien. Millinga fotografeerde de mijnwerkers, waaronder de nyoka, oftewel slangenjongens. Nyoka zijn in staat snel tunnels en doorgangen te nemen die voor oudere arbeiders moeilijk begaanbaar zijn. Ze brengen voedsel en gereedschap, en zoeken op honderden meters diepte naar nieuwe aders. Het is gevaarlijk werk en vaak verlaten de jongens de mijn niet levend.
-
YOUNG MINERS (Tanzania, 2004)
De populaire edelsteen tanzaniet, blauwpaars van kleur, is voor veel Tanzaniaanse dorpen de belangrijkste bron van inkomsten. Mwanzo Lawrence Millinga trok naar Mererani, waar het leven draait om mijnbouw. Vanuit het hele land trekt de industrie mensen aan, vooral jonge jongens, die vaak niet ouder zijn dan achttien. Millinga fotografeerde de mijnwerkers, waaronder de nyoka, oftewel slangenjongens. Nyoka zijn in staat snel tunnels en doorgangen te nemen die voor oudere arbeiders moeilijk begaanbaar zijn. Ze brengen voedsel en gereedschap, en zoeken op honderden meters diepte naar nieuwe aders. Het is gevaarlijk werk en vaak verlaten de jongens de mijn niet levend.
-
YOUNG MINERS (Tanzania, 2004)
-
YOUNG MINERS (Tanzania, 2004)
-
YOUNG MINERS (Tanzania, 2004)
-
YOUNG MINERS (Tanzania, 2004)
Viviane Dalles
Viviane Dalles
MUSTANG, LAND AT THE END OF THE WORLD... (Nepal, 2009)
Hoog in de Himalaya ligt Mustang, een gemeenschap van zo’n negenduizend Nepalezen van Tibetaanse origine. Eeuwenlang is het koninkrijk, afgeschermd door de natuurlijke grenzen van het gebergte, op zichzelf aangewezen geweest. Toen de Chinezen in 1951 Tibet binnenvielen, bleef Mustang dan ook buiten schot. Tegenwoordig is de regio politiek gezien onderdeel van Nepal en opengesteld voor buitenlanders. Maar nog altijd is het een land zonder asfalt en auto’s – een land aan het eind van de wereld, bevroren in de tijd. Er wordt een specifieke, boeddhistische levenswijze overgedragen op nieuwe generaties, die zonder die kennis moeilijk zouden kunnen overleven in dit unieke, maar hardvochtige landschap. Zoals Dalles in haar dagboek schrijft: ‘De grootsheid van het landschap herinnert me eraan hoe klein we zijn, maar het laat tegelijk zien dat we zo sterk en machtig als de bergen kunnen zijn door ze te overwinnen.’
-
MUSTANG, LAND AT THE END OF THE WORLD... (Nepal, 2009)
Hoog in de Himalaya ligt Mustang, een gemeenschap van zo’n negenduizend Nepalezen van Tibetaanse origine. Eeuwenlang is het koninkrijk, afgeschermd door de natuurlijke grenzen van het gebergte, op zichzelf aangewezen geweest. Toen de Chinezen in 1951 Tibet binnenvielen, bleef Mustang dan ook buiten schot. Tegenwoordig is de regio politiek gezien onderdeel van Nepal en opengesteld voor buitenlanders. Maar nog altijd is het een land zonder asfalt en auto’s – een land aan het eind van de wereld, bevroren in de tijd. Er wordt een specifieke, boeddhistische levenswijze overgedragen op nieuwe generaties, die zonder die kennis moeilijk zouden kunnen overleven in dit unieke, maar hardvochtige landschap. Zoals Dalles in haar dagboek schrijft: ‘De grootsheid van het landschap herinnert me eraan hoe klein we zijn, maar het laat tegelijk zien dat we zo sterk en machtig als de bergen kunnen zijn door ze te overwinnen.’
-
MUSTANG, LAND AT THE END OF THE WORLD... (Nepal, 2009)
-
MUSTANG, LAND AT THE END OF THE WORLD... (Nepal, 2009)
-
MUSTANG, LAND AT THE END OF THE WORLD... (Nepal, 2009)
Lost
Arja Hyytiäinen
Arja Hyytiäinen
MARSEILLE (Frankrijk, 2008)
Voor de Finse Arja Hyytiäinen is fotografie een middel om door te dringen in de levens van anderen. Een weerslag van persoonlijke ervaringen, die haar begrip – en het onze – helpen verdiepen. De vaak duistere zwart-witfoto’s die ze in de havenstad Marseille maakte, onderstrepen het gevoel dat ze er kreeg. Alsof de bewoners een vrijwel permanente mentale kater hebben. Ze toont de geschonden gezichten van mensen in illegale bars, ze roept het geluid op van ventilatoren, wind en voetstappen die echoën tegen gesloten ramen en verbeeldt de rusteloze energie van de nacht, die overgaat in een dag waar de hitte zich als een tweede huid rond je lichaam sluit. De stad, zegt ze, liet een emotionele markering achter op haar ziel. Met haar subjectieve beelden doet ze hetzelfde met de kijker.
-
MARSEILLE (Frankrijk, 2008)
Voor de Finse Arja Hyytiäinen is fotografie een middel om door te dringen in de levens van anderen. Een weerslag van persoonlijke ervaringen, die haar begrip – en het onze – helpen verdiepen. De vaak duistere zwart-witfoto’s die ze in de havenstad Marseille maakte, onderstrepen het gevoel dat ze er kreeg. Alsof de bewoners een vrijwel permanente mentale kater hebben. Ze toont de geschonden gezichten van mensen in illegale bars, ze roept het geluid op van ventilatoren, wind en voetstappen die echoën tegen gesloten ramen en verbeeldt de rusteloze energie van de nacht, die overgaat in een dag waar de hitte zich als een tweede huid rond je lichaam sluit. De stad, zegt ze, liet een emotionele markering achter op haar ziel. Met haar subjectieve beelden doet ze hetzelfde met de kijker.
-
MARSEILLE (Frankrijk, 2008)
-
MARSEILLE (Frankrijk, 2008)
-
MARSEILLE (Frankrijk, 2008)
-
MARSEILLE (Frankrijk, 2008)
Kosuke Okahara
Kosuke Okahara
IBASYO, SELF-MUTILATION IN JAPAN (Japan, 2007)
Bijna nergens ter wereld staat het individu onder grotere prestatiedruk dan in Japan. Het is het land van hikikimori – de vrijwillige zelfopsluiting door jongeren die de druk van de maatschappij niet aankunnen. Fotograaf Kosuke Okahara stort zich op een andere uitwas: automutilatie. Vooral jongere vrouwen beschadigen hun eigen lichaam, soms in een poging controle uit te oefenen over hun eigen leven, soms om ‘gewoon nog iets te voelen’. Vaak is de zelfverminking het resultaat van een geschiedenis van fysiek en seksueel misbruik. Door automutilatie te tonen hoopt Okahara het heersende taboe rond dit thema te doorbreken.
-
IBASYO, SELF-MUTILATION IN JAPAN (Japan, 2007)
Bijna nergens ter wereld staat het individu onder grotere prestatiedruk dan in Japan.
Het is het land van hikikimori – de vrijwillige zelfopsluiting door jongeren die de druk van de maatschappij niet aankunnen. Fotograaf Kosuke Okahara stort zich op een andere uitwas: automutilatie. Vooral jongere vrouwen beschadigen hun eigen lichaam, soms in een poging controle uit te oefenen over hun eigen leven, soms om ‘gewoon nog iets te voelen’. Vaak is de zelfverminking het resultaat van een geschiedenis van fysiek en seksueel misbruik. Door automutilatie te tonen hoopt Okahara het heersende taboe rond dit thema te doorbreken.
-
IBASYO, SELF-MUTILATION IN JAPAN (Japan, 2007)
-
IBASYO, SELF-MUTILATION IN JAPAN (Japan, 2007)
-
IBASYO, SELF-MUTILATION IN JAPAN (Japan, 2007)
-
IBASYO, SELF-MUTILATION IN JAPAN (Japan, 2007)
Lorenzo Castore
Lorenzo Castore
SERATONIN (Polen, 2008-2009)
Soms zie je iemand lopen, die je om onduidelijke redenen fascineert. Neem de Poolse Ewa, een oudere vrouw in Krakau. Buurtgenoot Lorenzo Castore wist na jaren in haar wereld door te dringen. Zijn eerste bezoek aan Ewa’s huis omschrijft Castore als het verlaten van de normale wereld. ‘Je komt in een andere dimensie, een innerlijk landschap, een geestgesteldheid. De verarming is overal, alles is aan het rotten, alles stinkt.’ Ewa blijkt samen te wonen met haar broer Piotr. Ooit behoorden ze tot de gegoede burgerij, maar inmiddels is de familie aan lager wal geraakt. Castore probeert aan de hand van eigen foto’s én de jeugdfoto’s die Ewa en Piotr hem gaven hun leven te reconstrueren. Waarom? ‘Om een menselijke ervaring te delen. Niet te oordelen, maar open te staan voor onverwachte schoonheid. Voor alles wat we niet weten en waarover we niet kunnen spreken.’
-
SERATONIN (Polen, 2008-2009)
Soms zie je iemand lopen, die je om onduidelijke redenen fascineert. Neem de Poolse Ewa, een oudere vrouw in Krakau. Buurtgenoot Lorenzo Castore wist na jaren in haar wereld door te dringen. Zijn eerste bezoek aan Ewa’s huis omschrijft Castore als het verlaten van de normale wereld. ‘Je komt in een andere dimensie, een innerlijk landschap, een geestgesteldheid. De verarming is overal, alles is aan het rotten, alles stinkt.’ Ewa blijkt samen te wonen met haar broer Piotr. Ooit behoorden ze tot de gegoede burgerij, maar inmiddels is de familie aan lager wal geraakt. Castore probeert aan de hand van eigen foto’s én de jeugdfoto’s die Ewa en Piotr hem gaven hun leven te reconstrueren. Waarom? ‘Om een menselijke ervaring te delen. Niet te oordelen, maar open te staan voor onverwachte schoonheid. Voor alles wat we niet weten en waarover we niet kunnen spreken.’
-
SERATONIN (Polen, 2008-2009)
-
SERATONIN (Polen, 2008-2009)
-
SERATONIN (2008-2009)
-
SERATONIN (Polen, 2008-2009)
Massimo Berutti
Massimo Berutti
RESIDENCE ROMA (Italië, 2006)
Niet ver van het Vaticaan stond tot voor kort de Roma Residentie, een groep gebouwen waar sinds 1983 honderden Italianen in nood onderdak konden krijgen tot ze geschikte woonruimte vonden. Door de jaren heen, ontdekte Massimo Berutti, waren bedden in toenemende mate tegen exorbitante prijzen en in het geniep toebedeeld aan immigranten. De omstandigheden in de Residentie omschrijft hij als mensonterend. ‘Een vuilstortplaats. Overal rotzooi, overal ratten, geen warm water en soms zelfs geen elektriciteit.’ Berutti’s foto’s ontmaskeren de Residentie, ooit begonnen met een nobel doel, als een symbool voor de corruptie van de private en de publieke sector.
-
RESIDENCE ROMA (Italië, 2006)
Niet ver van het Vaticaan stond tot voor kort de Roma Residentie, een groep gebouwen waar sinds 1983 honderden Italianen in nood onderdak konden krijgen tot ze geschikte woonruimte vonden. Door de jaren heen, ontdekte Massimo Berutti, waren bedden in toenemende mate tegen exorbitante prijzen en in het geniep toebedeeld aan immigranten. De omstandigheden in de Residentie omschrijft hij als mensonterend. ‘Een vuilstortplaats. Overal rotzooi, overal ratten, geen warm water en soms zelfs geen elektriciteit.’ Berutti’s foto’s ontmaskeren de Residentie, ooit begonnen met een nobel doel, als een symbool voor de corruptie van de private en de publieke sector.
-
RESIDENCE ROMA (Italië, 2006)
-
RESIDENCE ROMA (Italië, 2006)
-
RESIDENCE ROMA (Italië, 2006)
-
RESIDENCE ROMA (Italië, 2006)
Michael Grieve
Michael Grieve
NO LOVE LOST (Groot-Brittannië, 2008)
Kan een mens nog echt contact maken in een spiritueel lege omgeving? In zijn complexe serie NO LOVE LOST duikt Michael Grieve in de werelden van pornografie, prostitutie en strippers. In al die omgevingen is er sprake van afgemeten, gecontroleerd contact met vreemden. Een contact dat puur fysiek van aard is en geen ruimte biedt voor affectie. Het is een halfwerkelijke wereld, waar mensen een rol spelen, waar fantasieën worden uitgebeeld en uitgebeend, en waar altijd dreiging heerst. ‘Mijn doel,’ zegt hij, ‘was mijn eigen kijk op een van de meest basale driften te begrijpen.’ Geen afstandelijke documentatie van de seksindustrie, derhalve, geen sensatiezucht en geen slachtofferfotografie. ‘Elk beeld toont een ander gevoel: van geen intimiteit tot intimiteit waar je dat het minst verwacht.’
-
NO LOVE LOST (Groot-Brittannië, 2008)
Kan een mens nog echt contact maken in een spiritueel lege omgeving? In zijn complexe serie NO LOVE LOST duikt Michael Grieve in de werelden van pornografie, prostitutie en strippers. In al die omgevingen is er sprake van afgemeten, gecontroleerd contact met vreemden. Een contact dat puur fysiek van aard is en geen ruimte biedt voor affectie. Het is een halfwerkelijke wereld, waar mensen een rol spelen, waar fantasieën worden uitgebeeld en uitgebeend, en waar altijd dreiging heerst. ‘Mijn doel,’ zegt hij, ‘was mijn eigen kijk op een van de meest basale driften te begrijpen.’ Geen afstandelijke documentatie van de seksindustrie, derhalve, geen sensatiezucht en geen slachtofferfotografie. ‘Elk beeld toont een ander gevoel: van geen intimiteit tot intimiteit waar je dat het minst verwacht.’
-
NO LOVE LOST (Groot-Brittannië, 2008)
-
NO LOVE LOST (Groot-Brittannië, 2008)
-
NO LOVE LOST (Groot-Brittannië, 2008)
-
NO LOVE LOST (Groot-Brittannië, 2008)
Pieter ten Hoopen
Pieter ten Hoopen
TOUCHE-MOI (Zweden, 2009)
Een hoge levensstandaard is niet per se een garantie voor levensgeluk. Dat maakt Pieter ten Hoopen duidelijk in zijn fotoproject over de stad Stockholm. Stockholm is een van de rijkste steden ter wereld, maar telt tegelijkertijd het hoogste percentage alleenstaanden. Familieverbanden zijn verzwakt of weggevallen en het hoge levenstempo staat een uitgebreid sociaal leven niet toe. Door de welvaart is het bovendien goed mogelijk in je eentje te leven – een val waar velen in trappen. Ten Hoopen fotografeert het leven in Stockholm. De dagelijkse beslommeringen van de mensen, hun relaties, hun eenzaamheid en vooral ook: hun hunkering naar contact.
-
TOUCHE-MOI (Zweden, 2009)
Een hoge levensstandaard is niet per se een garantie voor levensgeluk. Dat maakt Pieter ten Hoopen duidelijk in zijn fotoproject over de stad Stockholm. Stockholm is een van de rijkste steden ter wereld, maar telt tegelijkertijd het hoogste percentage alleenstaanden. Familieverbanden zijn verzwakt of weggevallen en het hoge levenstempo staat een uitgebreid sociaal leven niet toe. Door de welvaart is het bovendien goed mogelijk in je eentje te leven – een val waar velen in trappen. Ten Hoopen fotografeert het leven in Stockholm. De dagelijkse beslommeringen van de mensen, hun relaties, hun eenzaamheid en vooral ook: hun hunkering naar contact.
-
TOUCHE-MOI (2009)
-
TOUCHE-MOI (Zweden, 2009)
-
TOUCHE-MOI (Zweden, 2009)
-
TOUCHE-MOI (Zweden, 2009)
Multivocal Histories
Anastasia Khoroshilova
Anastasia Khoroshilova
OUT OF CONTEXT (Duitsland, 2005)
Wie had er van Beslan gehoord voordat in deze Russische stad een gijzeling van een school door Tsjetsjeense vrijheidsstrijders uitmondde in een bloedbad? Sinds die dag staat Beslan gelijk aan terrorisme en ondoordacht overheidsingrijpen. Een jaar na dato trof Anastasia Khoroshilova een aantal van de overlevenden in het Duitse Bad-Tölz, waar ze medisch-psychologische behandelingen ondergingen. Ze besloot de kinderen te fotograferen buiten de context waarin we ze kennen, in vakantiekleren, tegen een achtergrond van het Beierse landschap. Ze combineert haar foto’s met beelden uit de portrettengalerij die de burgers van Beslan maakten ter herdenking van de slachtoffers. Zo worden de innerlijke littekens zichtbaar die een van de zwartste bladzijden uit de Russische geschiedenis achterliet.
-
OUT OF CONTEXT (Duitsland, 2005)
Wie had er van Beslan gehoord voordat in deze Russische stad een gijzeling van een school door Tsjetsjeense vrijheidsstrijders uitmondde in een bloedbad? Sinds die dag staat Beslan gelijk aan terrorisme en ondoordacht overheidsingrijpen. Een jaar na dato trof Anastasia Khoroshilova een aantal van de overlevenden in het Duitse Bad-Tölz, waar ze medisch-psychologische behandelingen ondergingen. Ze besloot de kinderen te fotograferen buiten de context waarin we ze kennen, in vakantiekleren, tegen een achtergrond van het Beierse landschap. Ze combineert haar foto’s met beelden uit de portrettengalerij die de burgers van Beslan maakten ter herdenking van de slachtoffers. Zo worden de innerlijke littekens zichtbaar die een van de zwartste bladzijden uit de Russische geschiedenis achterliet.
-
OUT OF CONTEXT (Duitsland, 2005)
-
OUT OF CONTEXT (Duitsland, 2005)
-
OUT OF CONTEXT (Duitsland, 2005)
-
OUT OF CONTEXT (Duitsland, 2005)
Andrea Stultiens
Andrea Stultiens
THE KADDU WASSWA ARCHIVE (Uganda, 2008-2010)
Op de beste verhalen stuit je bij toeval. In 2008 was Andrea Stultiens in Oeganda, waar ze in contact kwam met Kaddu Wasswa, een oude man die zijn kleurrijke, soms dramatische levensloop had vastgelegd in een uitgebreid archief van foto’s, teksten en documenten. Kaddu groeide op onder Brits koloniaal bestuur en leefde jaren onder het schrikbewind van Idi Amin. Van zijn achttien kinderen overleden er tien aan AIDS. Hij werkte onder meer als geoloog, boekverkoper, winkeleigenaar, romanschrijver, theatermaker, uitvinder en mensenrechtenactivist. In samenwerking met Kaddu en diens kleinzoon gebruikt Stultiens het archief om het verhaal van een man en zijn land te ontrafelen.
-
THE KADDU WASSWA ARCHIVE (Uganda, 2008-2010)
Op de beste verhalen stuit je bij toeval. In 2008 was Andrea Stultiens in Oeganda, waar ze in contact kwam met Kaddu Wasswa, een oude man die zijn kleurrijke, soms dramatische levensloop had vastgelegd in een uitgebreid archief van foto’s, teksten en documenten. Kaddu groeide op onder Brits koloniaal bestuur en leefde jaren onder het schrikbewind van Idi Amin. Van zijn achttien kinderen overleden er tien aan AIDS. Hij werkte onder meer als geoloog, boekverkoper, winkeleigenaar, romanschrijver, theatermaker, uitvinder en mensenrechtenactivist. In samenwerking met Kaddu en diens kleinzoon gebruikt Stultiens het archief om het verhaal van een man en zijn land te ontrafelen.
-
THE KADDU WASSWA ARCHIVE (Uganda, 2008-2010)
-
THE KADDU WASSWA ARCHIVE (Uganda, 2008-2010)
-
THE KADDU WASSWA ARCHIVE (Uganda, 2008-2010)
Florian Schwarz
Florian Schwarz
WOHINUNDZURÜCK (Rusland, 2007)
Wie was Leo Dunz? Die vraag drong zich aan Florian Schwarz op toen hij op zolder een oude foto van zijn grootvader vond. Dunz diende tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Wehrmacht en werd tot 1947 gevangen gehouden in de Siberische stad Asbest, een verleden waarover hij nadien zweeg. Vijfenzestig jaar na dato reisde Schwarz – gewapend met een camera in plaats van een geweer – door Rusland, in een poging deze lege bladzijde te reconstrueren. Het resulterende beelddocument werd meer dan een tijdreis door de familie- en wereldgeschiedenis. Het werd een reis door het hedendaagse Rusland; een roadmovie over een monotoon en onveranderlijk decor, waar de stilte en de tijd de voornaamste reisgenoten zijn.
-
WOHINUNDZURÜCK (Rusland, 2007)
Wie was Leo Dunz? Die vraag drong zich aan Florian Schwarz op toen hij op zolder een oude foto van zijn grootvader vond. Dunz diende tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Wehrmacht en werd tot 1947 gevangen gehouden in de Siberische stad Asbest, een verleden waarover hij nadien zweeg. Vijfenzestig jaar na dato reisde Schwarz – gewapend met een camera in plaats van een geweer – door Rusland, in een poging deze lege bladzijde te reconstrueren. Het resulterende beelddocument werd meer dan een tijdreis door de familie- en wereldgeschiedenis. Het werd een reis door het hedendaagse Rusland; een roadmovie over een monotoon en onveranderlijk decor, waar de stilte en de tijd de voornaamste reisgenoten zijn.
-
WOHINUNDZURÜCK (Rusland, 2007)
-
WOHINUNDZURÜCK (Rusland, 2007)
-
WOHINUNDZURÜCK (Rusland, 2007)
Jiang Jian
Jiang Jian
ARCHIVES OF ORPHANS (China, 2005)
De Chinese fotograaf Jiang Jian omschrijft zijn serie ARCHIVES OF ORPHANS, als een belangrijk omslagpunt in zijn leven en werk: tijdens het proces werd hij zich bewust van een nieuwe relatie tussen kunst en het leven. ARCHIVES OF ORPHANS is een verslag van een campagne om meer dan duizend behoeftige weeskinderen te ondersteunen. Tot ze volwassen zijn krijgen de kinderen hulp van een filantropische federatie in de provincie Henan en de daar gevestigde Shaolin Tempel. Jiang Jian wil elke vijf jaar de veranderingen in het leven van de kinderen documenteren, met gebruikmaking van diverse fotografische methoden.
-
ARCHIVES OF ORPHANS (China, 2005)
De Chinese fotograaf Jiang Jian omschrijft zijn serie ARCHIVES OF ORPHANS, als een belangrijk omslagpunt in zijn leven en werk: tijdens het proces werd hij zich bewust van een nieuwe relatie tussen kunst en het leven. ARCHIVES OF ORPHANS is een verslag van een campagne om meer dan duizend behoeftige weeskinderen te ondersteunen. Tot ze volwassen zijn krijgen de kinderen hulp van een filantropische federatie in de provincie Henan en de daar gevestigde Shaolin Tempel. Jiang Jian wil elke vijf jaar de veranderingen in het leven van de kinderen documenteren, met gebruikmaking van diverse fotografische methoden.
-
ARCHIVES OF ORPHANS (China, 2005)
-
ARCHIVES OF ORPHANS (China, 2005)
Julian Germain
Julian Germain
STEELWORKS (Groot-Brittannië, 1990)
Bijna anderhalve eeuw lang was het Britse Consett een belangrijk centrum voor ijzer- en staalproductie. Tot in 1980 de fabrieksdeuren sloten. Het waren de begindagen van het Thatcherisme – een tijd waarin zonder mededogen voor de sociale consequenties keihard werd ingegrepen in verouderde industrieën. In zijn boek Steelworks legde Julian Germain de teloorgang van Consett vast. Daartoe combineerde hij eigen werk met dat van de lokale nieuwsfotograaf Tommy Harris en familiekiekjes en journalistieke reportages. Een aanpak waarmee Germain zich onbewust in de voorhoede van een nieuwe stroming in de documentaire fotografie posteerde. Het naïeve optimisme van het verleden contrasteerde Germain met het verlies dat uit zijn eigen kleurenfoto’s en de toenmalige nieuwsverslaggeving spreekt. Zo ontstaat een schrijnend beeld van een vernietigde gemeenschap.
-
STEELWORKS (Groot-Brittannië, 1990)
Bijna anderhalve eeuw lang was het Britse Consett een belangrijk centrum voor ijzer- en staalproductie. Tot in 1980 de fabrieksdeuren sloten. Het waren de begindagen van het Thatcherisme – een tijd waarin zonder mededogen voor de sociale consequenties keihard werd ingegrepen in verouderde industrieën. In zijn boek Steelworks legde Julian Germain de teloorgang van Consett vast. Daartoe combineerde hij eigen werk met dat van de lokale nieuwsfotograaf Tommy Harris en familiekiekjes en journalistieke reportages. Een aanpak waarmee Germain zich onbewust in de voorhoede van een nieuwe stroming in de documentaire fotografie posteerde. Het naïeve optimisme van het verleden contrasteerde Germain met het verlies dat uit zijn eigen kleurenfoto’s en de toenmalige nieuwsverslaggeving spreekt. Zo ontstaat een schrijnend beeld van een vernietigde gemeenschap.
-
STEELWORKS (Groot-Brittannië, 1990)
-
STEELWORKS (Groot-Brittannië, 1990)
-
STEELWORKS (Groot-Brittannië, 1990)
-
STEELWORKS (Groot-Brittannië, 1990)
Susan Meiselas
Susan Meiselas
REFRAMING HISTORY (Nicaragua, 2004)
1978 was een keerpunt in de geschiedenis van Nicaragua. De gespannen politieke situatie in het Midden-Amerikaanse land ontaardde in een burgeroorlog die het einde van de dictatuur van Somoza betekende. Susan Meiselas deed verslag van de strijd, resulterend in het legendarische fotoboek Nicaragua: June 1978 to July 1979. Sindsdien keerde ze meermalen terug. In 1991 om samen met partner Richard P. Rogers en filmmaker Alfred Guzzetti destijds gefotografeerde mensen te interviewen. Bij de viering van de 25e verjaardag van de revolutie exposeerde ze negentien als billboard uitgevoerde foto’s in de publieke ruimte. De reacties legde ze samen met Guzzetti vast op video. Zo wordt REFRAMING HISTORY een geschiedenis die op drie momenten is opgetekend. Het nodigt betrokkenen uit tot reflectie en slaat een brug tussen de generaties. De geschiedenis is geen afgesloten boek, zo betoogt Meiselas, maar vraagt om herinneren en heroverwegen.
-
REFRAMING HISTORY (Nicaragua, 2004)
1978 was een keerpunt in de geschiedenis van Nicaragua. De gespannen politieke situatie in het Midden-Amerikaanse land ontaardde in een burgeroorlog die het einde van de dictatuur van Somoza betekende. Susan Meiselas deed verslag van de strijd, resulterend in het legendarische fotoboek Nicaragua: June 1978 to July 1979. Sindsdien keerde ze meermalen terug. In 1991 om samen met partner Richard P. Rogers en filmmaker Alfred Guzzetti destijds gefotografeerde mensen te interviewen. Bij de viering van de 25e verjaardag van de revolutie exposeerde ze negentien als billboard uitgevoerde foto’s in de publieke ruimte. De reacties legde ze samen met Guzzetti vast op video. Zo wordt REFRAMING HISTORY een geschiedenis die op drie momenten is opgetekend. Het nodigt betrokkenen uit tot reflectie en slaat een brug tussen de generaties. De geschiedenis is geen afgesloten boek, zo betoogt Meiselas, maar vraagt om herinneren en heroverwegen.
-
REFRAMING HISTORY (Nicaragua, 2004)
-
REFRAMING HISTORY (Nicaragua, 2004)
-
REFRAMING HISTORY (Nicaragua, 2004)
-
REFRAMING HISTORY (Nicaragua, 2004)
Taco Hidde Bakker
Taco Hidde Bakker
GROZNY MEMORIES (Rusland, 2009)
De Tsjetsjeense hoofdstad Grozny stond ooit bekend als de groenste stad van de Sovjet-Unie. Tegenwoordig is Grozny synoniem voor oorlog, verwoesting en troosteloosheid. Taco Hidde Bakker leerde het oude Grozny kennen uit verhalen en foto’s van de Tsjetsjeense vluchtelingen die hij in Nederland portretteerde. Via internet legde hij bovendien de hand op reproducties van ansichtkaarten van de ongeschonden stad van weleer. Door ze sterk op te blazen worden de gepixelde foto’s een metafoor voor herinnering en verwoesting. Bakker combineerde ze met eerder door hem opgetekende oorlogsherinneringen. Een tegenstelling die onbehagen schept en vragen oproept over de wijze waarop onze beeldvorming wordt beïnvloed.
-
GROZNY MEMORIES (Rusland, 2009)
De Tsjetsjeense hoofdstad Grozny stond ooit bekend als de groenste stad van de Sovjet-Unie. Tegenwoordig is Grozny synoniem voor oorlog, verwoesting en troosteloosheid. Taco Hidde Bakker leerde het oude Grozny kennen uit verhalen en foto’s van de Tsjetsjeense vluchtelingen die hij in Nederland portretteerde. Via internet legde hij bovendien de hand op reproducties van ansichtkaarten van de ongeschonden stad van weleer. Door ze sterk op te blazen worden de gepixelde foto’s een metafoor voor herinnering en verwoesting. Bakker combineerde ze met eerder door hem opgetekende oorlogsherinneringen. Een tegenstelling die onbehagen schept en vragen oproept over de wijze waarop onze beeldvorming wordt beïnvloed.
-
GROZNY GROZNY MEMORIES (Rusland, 2009) (2009)
-
GROZNY MEMORIES (Rusland, 2009)
-
GROZNY MEMORIES (Rusland, 2009)
-
GROZNY MEMORIES (Rusland, 2009)
Tim Hetherington
Tim Hetherington
SLEEPING SOLDIERS (Afghanistan, 2009)
In het kader van een langlopend project volgde de Britse fotograaf Tim Hetherington een Amerikaans peloton in een afgelegen vallei in Afghanistan. Gedurende zijn verblijf bouwde hij een intiemere band met de soldaten op dan de meeste journalisten is gegeven. Vanuit deze unieke positie, en gebruikmakend van zowel fotografie als bewegend beeld, creëerde Hetherington samen met editor Magali Charrier een installatie die de verwarring en stress van oorlog, maar ook de kameraadschap tussen soldaten voelbaar maakt. Door documentair materiaal volgens de esthetiek van fictie te arrangeren, weet Hetherington op de kijker overtuigend de stress van oorlog op te roepen.
-
SLEEPING SOLDIERS (Afghanistan, 2009)
In het kader van een langlopend project volgde de Britse fotograaf Tim Hetherington een Amerikaans peloton in een afgelegen vallei in Afghanistan. Gedurende zijn verblijf bouwde hij een intiemere band met de soldaten op dan de meeste journalisten is gegeven. Vanuit deze unieke positie, en gebruikmakend van zowel fotografie als bewegend beeld, creëerde Hetherington samen met editor Magali Charrier een installatie die de verwarring en stress van oorlog, maar ook de kameraadschap tussen soldaten voelbaar maakt. Door documentair materiaal volgens de esthetiek van fictie te arrangeren, weet Hetherington op de kijker overtuigend de stress van oorlog op te roepen.
-
SLEEPING SOLDIERS (Afghanistan, 2009)
-
SLEEPING SOLDIERS (Afghanistan, 2009)
-
SLEEPING SOLDIERS (Afghanistan, 2009)
Vojta Dukát
Vojta Dukát
FAREWELL TO ARMS (Tsjecho-Slowakije, 1991/2009)
Toen in 1991 in Tsjecho-Slowakije de terugtrekking van het sovjetleger begon, was het Vojta Dukát direct duidelijk dat het een gebeurtenis van historisch belang was. Hij besloot de human interest-aspecten van de aftocht vast te leggen met zijn camcorder. Deze privé-opnamen – unieke historische beelden – hebben achttien jaar lang onder Dukáts bed gelegen. Eind 2008 begon Dukát met het digitaliseren van de videobanden, die op enkele minuten na nog door niemand – Dukát incluis – waren gezien. Daarbij dook belangwekkend materiaal op. In 2009 maakte Dukát met Ales Vasicek een selectie die het speerpunt werd van het project FAREWELL TO ARMS. Het toont niet alleen de aftocht, maar is ook een poging de anonieme gezichten van de soldaten een naam te geven, en te ontdekken hoe het ze na 1991 is vergaan. Daartoe wordt het publiek uitgenodigd verhalen, beeld en informatie te delen. Beelden van toen worden zo de motor voor nieuwe geschiedschrijving.
-
FAREWELL TO ARMS (Tsjecho-Slowakije, 1991/2009)
Toen in 1991 in Tsjecho-Slowakije de terugtrekking van het sovjetleger begon, was het Vojta Dukát direct duidelijk dat het een gebeurtenis van historisch belang was. Hij besloot de human interest-aspecten van de aftocht vast te leggen met zijn camcorder. Deze privé-opnamen – unieke historische beelden – hebben achttien jaar lang onder Dukáts bed gelegen. Eind 2008 begon Dukát met het digitaliseren van de videobanden, die op enkele minuten na nog door niemand – Dukát incluis – waren gezien. Daarbij dook belangwekkend materiaal op. In 2009 maakte Dukát met Ales Vasicek een selectie die het speerpunt werd van het project FAREWELL TO ARMS. Het toont niet alleen de aftocht, maar is ook een poging de anonieme gezichten van de soldaten een naam te geven, en te ontdekken hoe het ze na 1991 is vergaan. Daartoe wordt het publiek uitgenodigd verhalen, beeld en informatie te delen. Beelden van toen worden zo de motor voor nieuwe geschiedschrijving.
Ales Vasicek
Ales Vasicek
FAREWELL TO ARMS (Tsjecho-Slowakije, 1991/2009)
-
FAREWELL TO ARMS (Tsjecho-Slowakije, 1991/2009)
-
FAREWELL TO ARMS (Tsjecho-Slowakije, 1991/2009)
Wouter den Bakker
Wouter den Bakker
HIPSTER INTIFADA (Wereldwijd, 2009)
Net als de beeltenis van Che Guevara kan de keffiya – de ‘PLO-sjaal’ – een bewust politiek statement zijn, maar ook een weinig doordacht modeartikel. Toen Wouter den Bakker als tiener een keffiya droeg, hield hij geen rekening met mogelijke reacties van joodse klasgenoten. Is het symbool nog steeds beladen? Den Bakker begon in 2007 met het fotograferen van keffiya-dragers, volgde discussies op internet, en begon ook het daar beschikbare beeldmateriaal te verzamelen. Het werd hem duidelijk dat de betekenis van de keffiya vooral berust op suggestie. Hij besloot de foto’s van hun context te ontdoen en naast elkaar te vertonen – of het nu Fatah-aanhangers betrof of Hollywoodsterren, profvoetballers of fashionistas. ‘Het is niet de kameleontische keffiya zelf’, concludeert hij, ‘maar de gebruikte beeldtaal die bepaalt welk statement gemaakt wordt.’
-
HIPSTER INTIFADA (Wereldwijd, 2009)
Net als de beeltenis van Che Guevara kan de keffiya – de ‘PLO-sjaal’ – een bewust politiek statement zijn, maar ook een weinig doordacht modeartikel. Toen Wouter den Bakker als tiener een keffiya droeg, hield hij geen rekening met mogelijke reacties van joodse klasgenoten. Is het symbool nog steeds beladen? Den Bakker begon in 2007 met het fotograferen van keffiya-dragers, volgde discussies op internet, en begon ook het daar beschikbare beeldmateriaal te verzamelen. Het werd hem duidelijk dat de betekenis van de keffiya vooral berust op suggestie. Hij besloot de foto’s van hun context te ontdoen en naast elkaar te vertonen – of het nu Fatah-aanhangers betrof of Hollywoodsterren, profvoetballers of fashionistas. ‘Het is niet de kameleontische keffiya zelf’, concludeert hij, ‘maar de gebruikte beeldtaal die bepaalt welk statement gemaakt wordt.’
War Machines
Gabriel Jones
Gabriel Jones
IRHANN (2008)
Als een reeks antiglorieuze landschappen, zo omschrijft Gabriel Jones zijn ogenschijnlijk fictieve land Irhann. In een door mensen verlaten streek treffen we de restanten aan van kernraketten en andere wapens. Zo groot en dreigend als ze ooit waren, zo belachelijk zijn ze nu. Inert, overwoekerd, achtergelaten – zijn het wel de moordmachines die we vermoeden? Jones’ dubbelzinnigheid zet de kijker op het verkeerde been. Kijken we naar het desolate landschap van een langvergeten oorlog – de Apocalyps die de mensheid uitroeide – of kijken we simpelweg naar een kerkhof voor afgeschreven civiel materiaal? Draagraketten en satellieten, iconen van vooruitgang? Gebruikmakend van foto’s en videostills, wekt Jones simultaan een suggestie van hyperrealiteit en fantasie. Zijn beelden ontstijgen de tijd, en verliezen elke dreiging. Wat overblijft is de absurditeit.
-
IRHANN (2008)
Als een reeks antiglorieuze landschappen, zo omschrijft Gabriel Jones zijn ogenschijnlijk fictieve land Irhann. In een door mensen verlaten streek treffen we de restanten aan van kernraketten en andere wapens. Zo groot en dreigend als ze ooit waren, zo belachelijk zijn ze nu. Inert, overwoekerd, achtergelaten – zijn het wel de moordmachines die we vermoeden? Jones’ dubbelzinnigheid zet de kijker op het verkeerde been. Kijken we naar het desolate landschap van een langvergeten oorlog – de Apocalyps die de mensheid uitroeide – of kijken we simpelweg naar een kerkhof voor afgeschreven civiel materiaal? Draagraketten en satellieten, iconen van vooruitgang? Gebruikmakend van foto’s en videostills, wekt Jones simultaan een suggestie van hyperrealiteit en fantasie. Zijn beelden ontstijgen de tijd, en verliezen elke dreiging. Wat overblijft is de absurditeit.
-
IRHANN (2008)
-
IRHANN (2008)
-
IRHANN (2008)
Simon Norfolk
Simon Norfolk
FULL SPECTRUM DOMINANCE (2008)
Een paar keer per jaar worden vanuit Californië ongeladen kernraketten richting de Marshalleilanden geschoten, simpelweg om te kijken of ze nog werken. Tijdens de Koude Oorlog riep deze praktijk associaties op met dreigende uitroeiing, maar in het huidige klimaat doet het vooral ridicuul aan. De Britse fotograaf Simon Norfolk legde dit testritueel vast in FULL SPECTRUM DOMINANCE. Zo gebruikt Norfolk de gedateerde en vrijwel functieloze moordmachines als symbool voor de oorlogswaanzin van de mens.
-
FULL SPECTRUM DOMINANCE (2008)
Een paar keer per jaar worden vanuit Californië ongeladen kernraketten richting de Marshalleilanden geschoten, simpelweg om te kijken of ze nog werken. Tijdens de Koude Oorlog riep deze praktijk associaties op met dreigende uitroeiing, maar in het huidige klimaat doet het vooral ridicuul aan. De Britse fotograaf Simon Norfolk legde dit testritueel vast in FULL SPECTRUM DOMINANCE. Zo gebruikt Norfolk de gedateerde en vrijwel functieloze moordmachines als symbool voor de oorlogswaanzin van de mens.
-
FULL SPECTRUM DOMINANCE (2008)
-
FULL SPECTRUM DOMINANCE (2008)
-
FULL SPECTRUM DOMINANCE (2008)
Paul Shambroom
Paul Shambroom
SHRINES: PUBLIC WEAPONS IN AMERICA (2008)
Wat gebeurt er met wapens die hun oorspronkelijke functie hebben verloren? In Amerika wordt een deel tentoongesteld, op pleinen, in parken, bij wapendepots. Ze zijn omgetoverd tot monumenten, toeristische attracties, historisch artefacten of speeltoestellen. Bij Paul Shambroom roept dat vragen op. Waarom wordt een instrument van de dood gebruikt om te herdenken? Helpt het de gemeenschap bij het verwerken van verlies? Inspireert het nieuwe generaties strijders? En wanneer deze wapens verweerd raken, verliezen ze dan hun associaties met dood en oorlogsvoering? Leren we door te kijken naar de overblijfselen van voorgaande oorlogen iets over de oorlogen die nu woeden? Met SHRINES legt hij ook ons die vragen voor.
-
SHRINES: PUBLIC WEAPONS IN AMERICA (2008)
Wat gebeurt er met wapens die hun oorspronkelijke functie hebben verloren? In Amerika wordt een deel tentoongesteld, op pleinen, in parken, bij wapendepots. Ze zijn omgetoverd tot monumenten, toeristische attracties, historisch artefacten of speeltoestellen. Bij Paul Shambroom roept dat vragen op. Waarom wordt een instrument van de dood gebruikt om te herdenken? Helpt het de gemeenschap bij het verwerken van verlies? Inspireert het nieuwe generaties strijders? En wanneer deze wapens verweerd raken, verliezen ze dan hun associaties met dood en oorlogsvoering? Leren we door te kijken naar de overblijfselen van voorgaande oorlogen iets over de oorlogen die nu woeden? Met SHRINES legt hij ook ons die vragen voor.
-
SHRINES: PUBLIC WEAPONS IN AMERICA (2008)
-
SHRINES: PUBLIC WEAPONS IN AMERICA (2008)
-
SHRINES: PUBLIC WEAPONS IN AMERICA (2008)
-
SHRINES: PUBLIC WEAPONS IN AMERICA (2008)
Robert Hirsch
Robert Hirsch
UNSEEN TERROR: THE BOMB, OTHER BOGEYMEN, AND A CULTURE OF FEAR (2008)
Onze levens, zegt Robert Hirsch, worden gedomineerd door concurrerende groepen van angstkoopmannen, elk met hun eigen belang dat wordt behartigd door in te spelen op de collectieve angstneurose. In Unseen Terror spreekt Hirsch ons op die angsten aan. In een opstelling die de individuele beelden niet zomaar prijsgeeft, schotelt Hirsch een meergangenmenu voor van terroristen, massavernietigingswapens, atoomtests en andere iconen van angst. Kijk er goed naar, zegt hij, want de bewuste burger is weerbaar en kan een cultuur van alternatieve opties cultiveren.
-
UNSEEN TERROR: THE BOMB, OTHER BOGEYMEN, AND A CULTURE OF FEAR (2008)
Onze levens, zegt Robert Hirsch, worden gedomineerd door concurrerende groepen van angstkoopmannen, elk met hun eigen belang dat wordt behartigd door in te spelen op de collectieve angstneurose. In Unseen Terror spreekt Hirsch ons op die angsten aan. In een opstelling die de individuele beelden niet zomaar prijsgeeft, schotelt Hirsch een meergangenmenu voor van terroristen, massavernietigingswapens, atoomtests en andere iconen van angst. Kijk er goed naar, zegt hij, want de bewuste burger is weerbaar en kan een cultuur van alternatieve opties cultiveren.
-
UNSEEN TERROR: THE BOMB, OTHER BOGEYMEN, AND A CULTURE OF FEAR (2008)
-
UNSEEN TERROR: THE BOMB, OTHER BOGEYMEN, AND A CULTURE OF FEAR (2008)
-
UNSEEN TERROR: THE BOMB, OTHER BOGEYMEN, AND A CULTURE OF FEAR (2008)
Shunkichi Kikuchi
Shunkichi Kikuchi
HIROSHIMA (1945)
Nadat de Amerikanen op 6 en 9 augustus 1945 hun atoombommen op Hiroshima en Nagasaki hadden gegooid, stelde het Japanse Ministerie van Onderwijs een speciaal team samen dat de schade in kaart moest brengen. Filmmaatschappij Nippon Eiga-sha werd ingeschakeld om een documentaire te draaien. Het bedrijf nam de doorgewinterde fotograaf Shunkichi Kikuchi mee om dienst te doen als still-fotograaf. Zijn voornaamste taak was slachtoffers vast te leggen om medische kennis te vergaren. Meer dan zestig jaar later vormen Kikuchi’s foto’s nog steeds een indringend document van de verschrikkingen van de atoombom.
-
HIROSHIMA (1945)
Nadat de Amerikanen op 6 en 9 augustus 1945 hun atoombommen op Hiroshima en Nagasaki hadden gegooid, stelde het Japanse Ministerie van Onderwijs een speciaal team samen dat de schade in kaart moest brengen. Filmmaatschappij Nippon Eiga-sha werd ingeschakeld om een documentaire te draaien. Het bedrijf nam de doorgewinterde fotograaf Shunkichi Kikuchi mee om dienst te doen als still-fotograaf. Zijn voornaamste taak was slachtoffers vast te leggen om medische kennis te vergaren. Meer dan zestig jaar later vormen Kikuchi’s foto’s nog steeds een indringend document van de verschrikkingen van de atoombom.
-
HIROSHIMA (1945)
-
HIROSHIMA (1945)
Simon Roberts
Simon Roberts
THE RUSSIAN ARMY (2005-2007)
Het Russische leger is in het klein een afspiegeling van de Russische maatschappij als geheel. Veel sociale problemen – ongelijkheid, corruptie, schending van mensenrechten, financiële en politieke onzekerheid – spelen er in uitvergrote vorm een rol. Simon Roberts documenteerde het harde leven van de dienstplichtigen. Hun realiteit staat in schril contrast met de publieke verheerlijking van het leger en haar roemrijke verleden. WAR MACHINES toont een kleine selectie uit Roberts’ uitputtende studie. Het zijn foto’s over de verering van het leger, zoals geprojecteerd op afgeschreven wapentuig dat in wapenmusea staat opgesteld.
-
THE RUSSIAN ARMY (2005-2007)
Het Russische leger is in het klein een afspiegeling van de Russische maatschappij als geheel. Veel sociale problemen – ongelijkheid, corruptie, schending van mensenrechten, financiële en politieke onzekerheid – spelen er in uitvergrote vorm een rol. Simon Roberts documenteerde het harde leven van de dienstplichtigen. Hun realiteit staat in schril contrast met de publieke verheerlijking van het leger en haar roemrijke verleden. WAR MACHINES toont een kleine selectie uit Roberts’ uitputtende studie. Het zijn foto’s over de verering van het leger, zoals geprojecteerd op afgeschreven wapentuig dat in wapenmusea staat opgesteld.
-
THE RUSSIAN ARMY (2005-2007)
-
THE RUSSIAN ARMY (2005-2007)
Peter Voigt
P.W. Voigt
STRANGELOVE (2009)
Toen P.W. Voigt vlak na de aanslagen van 11 september een luchtshow van de NAVO bijwoonde, verbaasde hij zich over de enthousiaste reacties van het publiek. Hadden mensen dit vertoon van vuurkracht en macht nodig om hun kapotgeslagen wereldbeeld te herstellen? Het was de aanleiding tot STRANGELOVE, een langlopend en nog niet afgerond onderzoek naar de betekenis van wapens in vredestijd. Aan de hand van hun publieke manifestatie legt Voigt de onderliggende emoties bloot. We zien het spierballenvertoon van de parade en de gewijde stilte van het museum, waar wapens soms een relikwie van glorieuze overwinningen zijn en soms een aanklacht tegen zinloze vernietiging. Met de tijd verandert hun betekenis. De belofte van vernietiging wordt de herinnering eraan, de opwinding maakt plaats voor sentiment en pathos.
-
STRANGELOVE (2009)
Toen P.W. Voigt vlak na de aanslagen van 11 september een luchtshow van de NAVO bijwoonde, verbaasde hij zich over de enthousiaste reacties van het publiek. Hadden mensen dit vertoon van vuurkracht en macht nodig om hun kapotgeslagen wereldbeeld te herstellen? Het was de aanleiding tot STRANGELOVE, een langlopend en nog niet afgerond onderzoek naar de betekenis van wapens in vredestijd. Aan de hand van hun publieke manifestatie legt Voigt de onderliggende emoties bloot. We zien het spierballenvertoon van de parade en de gewijde stilte van het museum, waar wapens soms een relikwie van glorieuze overwinningen zijn en soms een aanklacht tegen zinloze vernietiging. Met de tijd verandert hun betekenis. De belofte van vernietiging wordt de herinnering eraan, de opwinding maakt plaats voor sentiment en pathos.
-
STRANGELOVE (2009)
-
STRANGELOVE (2009)
-
STRANGELOVE (2009)
-
STRANGELOVE (2009)
Yosuke Yamahata
Yosuke Yamahata
NAGASAKI (1945)
Geen fotograaf was in 1945 eerder ter plekke om de schade van de atoombom op Nagasaki in kaart te brengen dan Yosuke Yamahata. De dag na het bombardement was hij al in de stad, om in een half etmaal honderden foto’s te nemen – het meest uitgebreide fotografische document van de directe nasleep. Binnen twee weken verschenen zijn foto’s in het Japanse blad Mainichi Shibun. Toen de Amerikanen Japan eenmaal onder controle hadden, trad er een censuur in werking die de verspreiding van Yamahata’s foto’s tegenging. Pas na het opheffen van de restricties, in 1952, zouden ze verschijnen in Life.
-
NAGASAKI (1945)
Geen fotograaf was in 1945 eerder ter plekke om de schade van de atoombom op Nagasaki in kaart te brengen dan Yosuke Yamahata. De dag na het bombardement was hij al in de stad, om in een half etmaal honderden foto’s te nemen – het meest uitgebreide fotografische document van de directe nasleep. Binnen twee weken verschenen zijn foto’s in het Japanse blad Mainichi Shibun. Toen de Amerikanen Japan eenmaal onder controle hadden, trad er een censuur in werking die de verspreiding van Yamahata’s foto’s tegenging. Pas na het opheffen van de restricties, in 1952, zouden ze verschijnen in Life.
-
NAGASAKI (1945)
-
NAGASAKI (1945)
The Pursuit of Happiness
Tamás Páczai
Paczai Tamas
DREAM ABOUT MOTHERLAND I (2005)
Het gevoel van verwondering dat de natuur ooit bij je losmaakte als kind, is gedoemd te verdwijnen. Mijmeringen over de winst en verliesrekening van het leven.
-
DREAM ABOUT MOTHERLAND I (2005)
Het gevoel van verwondering dat de natuur ooit bij je losmaakte als kind, is gedoemd te verdwijnen. Mijmeringen over de winst en verliesrekening van het leven.
Brigitte Bauer
Brigitte Bauer
JEU DE FORÊT (2008)
Paintball in het bos: amusement of verheerlijking van oorlog?
-
JEU DE FORÊT (2008)
Paintball in het bos: amusement of verheerlijking van oorlog?
Peter Beek & Henri Brekveld
Peter Beek & Henri Brekveld
DJELEM DJELEM (2005-2009)
De strijd van de trotse, veelgeplaagde Roma voor behoud van de eigen identiteit.
-
DJELEM DJELEM (2005-2009)
De strijd van de trotse, veelgeplaagde Roma voor behoud van de eigen identiteit.
Nina Berman
Nina Berman
MARINE WEDDING (2006)
Het huwelijk van een zwaar verminkte Irak-veteraan.
-
MARINE WEDDING (2006)
Het huwelijk van een zwaar verminkte Irak-veteraan.
-
MARINE WEDDING (2006)
Martin Bogren
Martin Bogren
OCEAN (2008)
Een groep jongens uit Rajastan, India, heeft een volle dag gereisd om voor het eerst de oceaan te zien.
-
OCEAN (2008)
Een groep jongens uit Rajastan, India, heeft een volle dag gereisd om voor het eerst de oceaan te zien.
Natalie Bothur
Natalie Bothur
PAUSE / INNEHALTEN (2008)
Een moment tussen zoëven en straks, tussen binnen en buiten.
-
PAUSE / INNEHALTEN (2008)
Een moment tussen zoëven en straks, tussen binnen en buiten.
Laura Boushnak
Laura Boushnak
SURVIVOR (2008)
Palestijnse vluchteling Mohammed draagt protheses sinds hij tijdens de oorlog tussen Israël en Hezbollah beide benen verloor.
-
SURVIVOR (2008)
Palestijnse vluchteling Mohammed draagt protheses sinds hij tijdens de oorlog tussen Israël en Hezbollah beide benen verloor.
Susan Bozic
Susan Bozic
THE DATING PORTFOLIO (2005)
Een blik op de rituelen van het daten en de romantische dromen (en eisen) van vrouwen in westerse culturen.
-
THE DATING PORTFOLIO (2005)
Een blik op de rituelen van het daten en de romantische dromen (en eisen) van vrouwen in westerse culturen.
Alejandro Chaskielberg
Alejandro Chaskielberg
THE HIGH TIDE (2008)
De Paraná-rivier is een belangrijke zoetwaterbron voor meer dan 100 miljoen mensen.
-
THE HIGH TIDE (2008)
De Paraná-rivier is een belangrijke zoetwaterbron voor meer dan 100 miljoen mensen.
Bertrand Cottet
Bertrand Cottet
KOSOVO (2007-2009)
Een nieuw land probeert zijn weg te vinden na de verschrikkingen van de oorlog.
-
KOSOVO (2007-2009)
Een nieuw land probeert zijn weg te vinden na de verschrikkingen van de oorlog.
Chong Dai
Chong Dai
JOB MARKET (2009)
De economische crisis maakt het steeds moeilijker een baan te vinden.
-
JOB MARKET (2009)
De economische crisis maakt het steeds moeilijker een baan te vinden.
Nathalie Daoust
Nathalie Daoust
FROZEN IN TIME (2007)
Een poging een gevoel van tijdloosheid en surrealiteit te vangen, zoals ervaren in Zwitserse Alpen.
-
FROZEN IN TIME (2007)
Een poging een gevoel van tijdloosheid en surrealiteit te vangen, zoals ervaren in Zwitserse Alpen.
Pedro David
Pedro David
ROOT (2007)
Foto’s genomen tijdens eenzame tochten door de Braziliaanse staat Minas Gerais, op zoek naar de resten van een jeugd.
-
ROOT (2007)
Foto’s genomen tijdens eenzame tochten door de Braziliaanse staat Minas Gerais, op zoek naar de resten van een jeugd.
James Whitlow Delano
James Whitlow Delano
GREAT WALL OF AMERICA (2007)
Een wrang bord nabij de Mexicaans-Amerikaanse maakt automobilisten attent op het gevaar van overstekende illegalen.
-
GREAT WALL OF AMERICA (2007)
Een wrang bord nabij de Mexicaans-Amerikaanse maakt automobilisten attent op het gevaar van overstekende illegalen.
Stephen Dupont
Stephen Dupont
FIGHT (2004-Ongoing)
Worstelen in India, uit een langlopend project over traditionele vormen van worstelen wereldwijd.
-
FIGHT (2004-Ongoing)
Worstelen in India, uit een langlopend project over traditionele vormen van worstelen wereldwijd.
Kris van Exel
Kris van Exel
ADDICTED TO THE STREET
In Katmandu, Nepal, leven zo’n 1500 kinderen op straat. Ze worden blootgesteld aan de ergste vormen van uitbuiting en uitsluiting.
-
ADDICTED TO THE STREET
In Katmandu, Nepal, leven zo’n 1500 kinderen op straat. Ze worden blootgesteld aan de ergste vormen van uitbuiting en uitsluiting.
Jenny Gaulitz
Jenny Gaulitz
THE SWEET HEREAFTER (2009)
Een serie dagelijkse zelfportretten, genomen vlak na het ontwaken. Met in het inzetje het uitzicht van die ochtend.
Kevin German
Kevin German
DEATH AT BUILDING D (2008)
In een snel veranderend Vietnam kunnen velen niet meekomen.
-
DEATH AT BUILDING D (2008)
In een snel veranderend Vietnam kunnen velen niet meekomen.
Reinier Gerritsen
Reinier Gerritsen
INAUGURATION (2009)
Mensen kijken naar de inauguratie van Barack Obama op een gigantisch videoscherm op Wall Street.
-
INAUGURATION (2009)
Mensen kijken naar de inauguratie van Barack Obama op een gigantisch videoscherm op Wall Street.
Brigitte Grignet
Brigitte Grignet
PALESTINE, UNFORTUNATELY IT WAS PARADISE (2005-Ongoing)
In al veertig jaar bezet gebied proberen Palestijnen een waardig bestaan op te bouwen.
-
PALESTINE, UNFORTUNATELY IT WAS PARADISE (2005-Ongoing)
In al veertig jaar bezet gebied proberen Palestijnen een waardig bestaan op te bouwen.
Emmanuel Guillaud
Emmanuel Guillaud
UNTIL THE SUN RISES (2009)
Een installatie over eenzaamheid. Over mannen en hun nachtelijke zoektocht naar intimiteit of een kortstondige kick en de transformatie die alledaagse locaties na zonsondergang doormaken.
-
UNTIL THE SUN RISES (2009)
Een installatie over eenzaamheid. Over mannen en hun nachtelijke zoektocht naar intimiteit of een kortstondige kick en de transformatie die alledaagse locaties na zonsondergang doormaken.
Conny Habbel
Conny Habbel
GO AND FIGHT (2003)
Een poging heden en verleden in verband te brengen, door de hoofdfiguren in situaties te plaatsen die ze zich slechts herinneren van foto’s.
-
GO AND FIGHT (2003)
Een poging heden en verleden in verband te brengen, door de hoofdfiguren in situaties te plaatsen die ze zich slechts herinneren van foto’s.
Katharina Hesse
Katharina Hesse
HUMAN NEGOCIATIONS (2007-2009)
Een ambigu beeld van de prostitutie-industrie van Thailand, waar vrouwen niet enkel slachtoffers zijn.
-
HUMAN NEGOCIATIONS (2007-2009)
Een ambigu beeld van de prostitutie-industrie van Thailand, waar vrouwen niet enkel slachtoffers zijn.
Elis Hoffman
Elis Hoffman
TONIGHT (2006-2008)
In Zweden brengt dansen gevoelens over die in het gewone leven diep worden weggestopt.
-
TONIGHT (2006-2008)
In Zweden brengt dansen gevoelens over die in het gewone leven diep worden weggestopt.
Sohrab Hura
Sohrab Hura
LIFE IS ELSEWHERE (2008)
Toen de moeder van Hura paranoïde schizofreen werd, begon de desintegratie van het leven.
-
LIFE IS ELSEWHERE (2008)
Toen de moeder van Hura paranoïde schizofreen werd, begon de desintegratie van het leven.
Mathilde Jansen
Mathilde Jansen
TANZANIA UNLIMITED LTD (BUSINESS AS USUAL) (2008-2009)
Beeld van een safari, uit een reeks over de Tanzaniaanse economie en interculturele samenwerking.
-
TANZANIA UNLIMITED LTD (BUSINESS AS USUAL) (2008-2009)
Beeld van een safari, uit een reeks over de Tanzaniaanse economie en interculturele samenwerking.
Yevgeny Kondakov
Yevgeny Kondakov
RUSSIAN SEXUAL REVOLUTION (2008)
Een bezoeker van de Miljonair Fair in Moskou wordt bedolven onder reclame in de vorm van nagemaakte bankbiljetten.
-
RUSSIAN SEXUAL REVOLUTION (2008)
Een bezoeker van de Miljonair Fair in Moskou wordt bedolven onder reclame in de vorm van nagemaakte bankbiljetten.
Thomas Lekfeldt
Thomas Lekfeldt
A STAR IN THE SKY (2008-2009)
Vibe, een jong meisje met een hersentumor, kijkt uit het raam van het ziekenhuis. Ondanks veelvuldige chemotherapie en bestraling zal ze komen te overlijden.
-
A STAR IN THE SKY (2008-2009)
Vibe, een jong meisje met een hersentumor, kijkt uit het raam van het ziekenhuis. Ondanks veelvuldige chemotherapie en bestraling zal ze komen te overlijden.
Tatiana Leshkina
Tatiana Leshkina
VOIDENTITY (2009)
Een metafoor voor het gevoel jezelf kwijt te zijn geraakt. De onthechting van de stuurloze mens.
-
VOIDENTITY (2009)
Een metafoor voor het gevoel jezelf kwijt te zijn geraakt. De onthechting van de stuurloze mens.
Sebastien Loubatie
Sebastien Loubatie
VAMOS A LA PLAYA 2 (2008)
Mensen en hun badhandoeken. Uithangborden voor hun persoonlijkheid?
-
VAMOS A LA PLAYA 2 (2008)
Mensen en hun badhandoeken. Uithangborden voor hun persoonlijkheid?
Benjamin Lowy
Benjamin Lowy
IRAQ PERSPECTIVES (2003)
Een embedded fotograaf, ontdekte Lowy, kan onmogelijk deelnemen aan het gewone leven, dat ondanks alles doorgang vindt.
-
IRAQ PERSPECTIVES (2003)
Een embedded fotograaf, ontdekte Lowy, kan onmogelijk deelnemen aan het gewone leven, dat ondanks alles doorgang vindt.
Stefano De Luigi
Stefano de Luigi
TORTOISE COMMUNITY (2008)
Voormalige Liberiaanse kindsoldaten wonen in de ruïnes van villa’s waar ooit gemarteld werd.
-
TORTOISE COMMUNITY (2008)
Voormalige Liberiaanse kindsoldaten wonen in de ruïnes van villa’s waar ooit gemarteld werd.
Rania Matar
Rania Matar
AFTERMATH OF WARS IN LEBANON (2006-2007)
Een teken van humaniteit, waar de media slechts over terrorisme en oorlog spreken.
-
AFTERMATH OF WARS IN LEBANON (2006-2007)
Een teken van humaniteit, waar de media slechts over terrorisme en oorlog spreken.
Andreas Meichsner
Andreas Meichsner
WELCOME TO THE CLUB (2007-2008)
De keuze voor een vakantie verraadt onvervulde wensen.
-
WELCOME TO THE CLUB (2007-2008)
De keuze voor een vakantie verraadt onvervulde wensen.
Paula Muhr
Paula Muhr
TATA (2006-2008)
De illusie van een ideaal leven, gemodelleerd naar de beeldtaal van de massamedia. De vader van de fotografe poseert.
-
TATA (2006-2008)
De illusie van een ideaal leven, gemodelleerd naar de beeldtaal van de massamedia. De vader van de fotografe poseert.
Sofie Nagels
Sofie Nagels
HERE I STAND (ongoing project)
Meisjes in hun eigen tuin, een veilige habitat waarin ze groot werden en nu ontsnappen aan het gezag en de regels van hun ouders.
-
HERE I STAND (ongoing project)
Meisjes in hun eigen tuin, een veilige habitat waarin ze groot werden en nu ontsnappen aan het gezag en de regels van hun ouders.
Sandy Nicholson
Sandy Nicholson
2ND, THE FACE OF DEFEAT (2008)
Een ode aan iedereen die het net niet gered heeft. Foto’s genomen vlak nadat een tweede plaats is bemachtigd.
-
2ND, THE FACE OF DEFEAT (2008)
Een ode aan iedereen die het net niet gered heeft. Foto’s genomen vlak nadat een tweede plaats is bemachtigd.
Matthew Niederhauser
Matthew Niederhauser
SOUND KAPITAL - BEJING’S MUSIC UNDERGROUND (2007)
De opkomst van een nieuwe generatie Chinese bandjes.
-
SOUND KAPITAL - BEJING’S MUSIC UNDERGROUND (2007)
De opkomst van een nieuwe generatie Chinese bandjes.
Mads Nissen
Mads Nissen
A CHINESE OLYMPIC DREAM (2008)
Tegen de spelen van 2008 werd wereldwijd geprotesteerd, maar voor de Chinezen was het een moment van trots en triomf.
-
A CHINESE OLYMPIC DREAM (2008)
Tegen de spelen van 2008 werd wereldwijd geprotesteerd, maar voor de Chinezen was het een moment van trots en triomf.
Nick Nostitz
Nick Nostitz
RED VS. YELLOW (2009)
Een slachtoffer van de ongeregeldheden in Thailand, waar ultraconservatieven in botsing kwamen met voorstanders van meer democratie.
-
RED VS. YELLOW (2009)
Een slachtoffer van de ongeregeldheden in Thailand, waar ultraconservatieven in botsing kwamen met voorstanders van meer democratie.
Soon Hwa Oh
Soon Hwa Oh
GIRLS FROM MEKONG DELTA (2009)
Jonge Vietnamese vrouwen trouwen met Zuid-Koreaanse boeren, in de hoop op een beter leven.
-
GIRLS FROM MEKONG DELTA (2009)
Jonge Vietnamese vrouwen trouwen met Zuid-Koreaanse boeren, in de hoop op een beter leven.
Richard Pak
Richard Pak
PURSUIT (2003-2009)
Een (semi)fictief Amerika, land van heroes en zeroes. De realiteit van het dagelijks leven botst met de gangbare notie van een land in voorspoed.
-
PURSUIT (2003-2009)
Een (semi)fictief Amerika, land van heroes en zeroes. De realiteit van het dagelijks leven botst met de gangbare notie van een land in voorspoed.
Irina Popova
Irina Popova
ANFISA'S FAMILY (2008)
Anfisa, 2 jaar oud, is het kind van drugsverslaafde ouders, die ondanks hun gebreken van haar houden en voor haar proberen te zorgen.
-
ANFISA'S FAMILY (2008)
Anfisa, 2 jaar oud, is het kind van drugsverslaafde ouders, die ondanks hun gebreken van haar houden en voor haar proberen te zorgen.
Philip Poupin
Philip Poupin
THE DUMP (2008)
Het leven op een vuilstortplaats in Kenia.
-
THE DUMP (2008)
Het leven op een vuilstortplaats in Kenia.
Bruno Quinquet
Bruno Quinquet
SALARYMAN (2008)
Japanse kantoorslaven in tijden van economische teruggang.
-
SALARYMAN (2008)
Japanse kantoorslaven in tijden van economische teruggang.
Katarina Radovic
Katarina Radovic
CHANCE ENCOUNTERS (2008)
Fotografie als ironische knipoog, referend aan de waanzin van consumentisme, fetisjisme en marketing.
-
CHANCE ENCOUNTERS (2008)
Fotografie als ironische knipoog, referend aan de waanzin van consumentisme, fetisjisme en marketing.
Marc Renaud
Marc Renaud
FUNDRAISING, OR HOW TO GATHER MONEY (2006-2008)
De wereld van de filantropie, waar je aan je netwerk en aanzien kan werken door ‘goed te doen’.
-
FUNDRAISING, OR HOW TO GATHER MONEY (2006-2008)
De wereld van de filantropie, waar je aan je netwerk en aanzien kan werken door ‘goed te doen’.
Daniel Rosenthal
Daniel Rosenthal
BITTER CHOCOLATE (2008)
Kinderarbeid in Afrika, ten gunste van ’s werelds grote cacaoproducenten.
-
BITTER CHOCOLATE (2008)
Kinderarbeid in Afrika, ten gunste van ’s werelds grote cacaoproducenten.
-
THE BONE CRUSHER (2008)
Het leed onder Chinese arbeiders die naar de grote stad zijn getrokken in de hoop op een beter leven.
Denis Rouvre
Denis Rouvre
BROKEN FACES (2006)
Portretten van rugby-spelers vlak na een wedstrijd.
-
BROKEN FACES (2006)
Portretten van rugby-spelers vlak na een wedstrijd.
Ruth & Samsonoff
Ruth & Samsonoff
PIPPO STORIES (2008)
Een moderne Don Quichote gaat het asfalt te lijf met een gieter.
-
PIPPO STORIES (2008)
Een moderne Don Quichote gaat het asfalt te lijf met een gieter.
Bastienne Schmidt
Bastienne Schmidt
HOME STILL LIFE (2009)
Een project over de innerlijke strijd van de huisvrouw.
-
HOME STILL LIFE (2009)
Een project over de innerlijke strijd van de huisvrouw.
Corinne Silva
Corinne Silva
BADLANDS (2007-ongoing)
Een fotoserie over Almería, Spanje, waar een woestijnlandschap radicaal hervormd wordt dankzij economische migratie, landbouw en toerisme.
-
BADLANDS (2007-ongoing)
Een fotoserie over Almería, Spanje, waar een woestijnlandschap radicaal hervormd wordt dankzij economische migratie, landbouw en toerisme.
Matej Sitar
Matej Sitar
FAIRY TALES (2008-ongoing)
Prikkelende, verhalende foto’s op de scheidslijn tussen terloops kiekje en geënsceneerd beeld.
-
FAIRY TALES (2008-ongoing)
Prikkelende, verhalende foto’s op de scheidslijn tussen terloops kiekje en geënsceneerd beeld.
Kerry Skarbakka
Kerry Skarbakka
LIFE GOES ON (2005)
Het menselijk bestaan als een voordurend proces van vallen en jezelf oprapen.
-
LIFE GOES ON (2005)
Het menselijk bestaan als een voordurend proces van vallen en jezelf oprapen.
Martin Specht
Martin Specht
IRAQ (2007)
Slapende commando’s in Irak, wachtend op het moment dat ze in actie moeten komen.
-
IRAQ (2007)
Slapende commando’s in Irak, wachtend op het moment dat ze in actie moeten komen.
Andrea Stern
Andrea Stern
KID'S PROJECT (2009-ongoing)
Midden in New York ligt St. Thomas Choir School, een muziekschool waar jonge kinderen volledig geïsoleerd muziekonderwijs volgen.
-
KID'S PROJECT (2009-ongoing)
Midden in New York ligt St. Thomas Choir School, een muziekschool waar jonge kinderen volledig geïsoleerd muziekonderwijs volgen.
Jens Sundheim & Kathryn Baingo
Jens Sundheim & Kathryn Baingo
57005 (2008-2009)
Een onderzoek van de extreme game-cultuur van de LAN-party, waar honderden spelers het tegen elkaar opnemen.
-
57005 (2008-2009)
Een onderzoek van de extreme game-cultuur van de LAN-party, waar honderden spelers het tegen elkaar opnemen.
Wei Leng Tay
Wei Leng Tay
WHERE DO WE GO FROM HERE? (2009)
Een kijk in de keuken van het Japanse leven, waar sociale druk een doorslaggevende invloed heeft op het leven.
-
WHERE DO WE GO FROM HERE? (2009)
Een kijk in de keuken van het Japanse leven, waar sociale druk een doorslaggevende invloed heeft op het leven.
Andrew Testa
Andrew Testa
ROAD PROTESTER (1996)
Protest tegen de aanleg van een weg die honderden hectare bos bedreigt.
-
ROAD PROTESTER (1996)
Protest tegen de aanleg van een weg die honderden hectare bos bedreigt.
Amy Touchette
Amy Touchette
THE WORLD FAMOUS *BOB* (2002-2006)
Het leven van een burlesque-artieste in New York.
-
THE WORLD FAMOUS *BOB* (2002-2006)
Het leven van een burlesque-artieste in New York.
David Trattles
David Trattles
MUSLIM BOXING GIRLS OF CALCUTTA (2006-2008)
Portret van meisjes die in de boksring respect hopen te verdienen, en daarmee uiteindelijk ook een kans op een baan.
-
MUSLIM BOXING GIRLS OF CALCUTTA (2006-2008)
Portret van meisjes die in de boksring respect hopen te verdienen, en daarmee uiteindelijk ook een kans op een baan.
Jim Turbert
Jim Turbert
EXPECTATIONS VS. REALITY (2007-ongoing)
De fotograaf ‘speelt’ de toekomstscenario’s die vrienden en ouders voor hem voor ogen zagen.
-
EXPECTATIONS VS. REALITY (2007-ongoing)
De fotograaf ‘speelt’ de toekomstscenario’s die vrienden en ouders voor hem voor ogen zagen.
Sarah Van den Elsken
Sarah Van den Elsken
NTOMBI (2009)
In veel Afrikaanse gemeenschappen is er – dankzij de kaalslag van HIV/AIDS – geen sprake meer van traditionele familiezorg. Ntombi’s vader is overleden, haar zieke moeder wordt door de kinderen verzorgd.
-
NTOMBI (2009)
In veel Afrikaanse gemeenschappen is er – dankzij de kaalslag van HIV/AIDS – geen sprake meer van traditionele familiezorg. Ntombi’s vader is overleden, haar zieke moeder wordt door de kinderen verzorgd.
Valentina Zanobelli
Valentina Zanobelli
TRANCE (2007)
Bezoekers van een groot trance-festival, voor even teruggetrokken in hun eigen wereldje.
-
TRANCE (2007)
Bezoekers van een groot trance-festival, voor even teruggetrokken in hun eigen wereldje.
Johnny Amore
Johnny Amore
LIFE OF G. (2005)
Identiteit als compromis tussen wie je echt bent en wat de omgeving van je verwacht.
-
LIFE OF G. (2005)
Identiteit als compromis tussen wie je echt bent en wat de omgeving van je verwacht.
Agnieszka Rayss
Agnieszka Rayss
BEAUTIFUL BODIES (2008)
De jacht op het perfecte lichaam. Wordt het lichaam een kostuum of is het deel van de persoon? Is hier sprake vna perfectie of parodie?
-
BEAUTIFUL BODIES (2008)
De jacht op het perfecte lichaam. Wordt het lichaam een kostuum of is het deel van de persoon? Is hier sprake vna perfectie of parodie?
Belgrade Belongs to Me
Dirk-Jan Visser
Dirk-Jan Visser
-
-
Vlada (23) lives with his family in the centre of Belgrade and is addicted to glue sniffing and alcohol. Friends describe his addiction and way of living as a result of his violent home atmosphere. Paintings on his room walls show his father beating him.
-
From the series 'My Belgrade, Another Serbia'
-
People hanging a the park in Novi Beograd, drinking beer and smoking pot. Because of high unemployment amongst the young, as well as low wages for those who actually have work, they can’t afford to go to pubs to hang out.
-
From the series 'My Belgrade, Another Serbia'
